مسائل پدید آمده بعد از وفات
۴- اعتقاد به اینکه انسان پس از مردن نجس میشود، جز شهدا و معصومین.
۵- بیرون راندن زنان حائض و نفسا و افراد جنب از اطراف میت.
۶- تعطیل نمودن مشاغل و نرفتن دنبال کار و زندگی به مدت یک هفته برای کسانی که موقع مردن حاضر بودهاند. [۳۴٩]
٧- اعتقاد به اینکه روح میت گرد خانهای که در آن مرده است دور میزند.
۸- روشن کردن شمع تا صبح در کنار میت در شبی که فوت کرده است. [۳۵۰]
٩- گذاشتن شاخه سبز در اطاقی که میت در آن فوت کرده است.
۱۰- خواندن قرآن در کنار میت تا زمان غسل دادنش.
۱۱- گرفتن ناخنها و تراشیدن موهای زیر ناف میت. [۳۵۱]
۱۲- ریختن خاک در چشمهای میت و خواندن این مقوله در این لحظه «لا يملأُ عين ابن آدم الا التراب» [۳۵۲](چشمهای بشر را به غیر از خاک هیچ چیز دیگری پر نمیکند).
۱۳- غذا نخوردن خویشاوندان میت قبل از فارغ شدن از دفن. [۳۵۳]
۱۴- سوگواری تا یک سال تمام، بطوری که زنان از حنا، لباس و زیور آلات استفاده نکنند.
۱۵- اصلاح نکردن سر و صورت بخاطر سوگ. [۳۵۴]
۱۶- استفاده نکردن از آبی که در خانه میت است. به گمان اینکه روح میت موقع بیرون آمدن، در آن آب شسته شده است.
۱٧- نشستن لباسهای میت تا سه روز، به گمان اینکه این عمل باعث بازگرداندن عذاب قبر از وی میشود. [۳۵۵]
۱۸- این اعتقاد که هر کس روز جمعه، یا شب جمعه فوت کند، فقط یک ساعت در قبر عذاب میبیند و بعد عذاب از وی منقطع میشود و تا روز قیامت عذاب نمیبیند. (این مساله را ملا علی قاری در صفحه ٩۶ «شرح الفقه الاکبر» آورده و آن را رد کرده است. [۳۵۶]
۱٩- عذاب قبر از مومن گناه کار روز جمعه و شب جمعه منقطع میشود و تا روز قیامت به او بر نمیگردد.
۲۰- اعلام خبر وفات میت از منارههای مساجد. [۳۵٧]
۲۱- گفتن: الفاتحه به روح میت، هنگام شنیدن خبر وفات کسی. [۳۵۸]
[۳۴٩] المدخل لابن السراج (۳/۲٧۶-۲٧٧). [۳۵۰] المدخل (۳/۲۳۶). [۳۵۱] «المدونه» امام مالک (۱/۱۸۰) مدخل (۳/۱۴۰). [۳۵۲] المدخل (۳/۲۶۱) مفتاح الکرامه (۱/۵۰٩). [۳۵۳] المدخل(۳/۲٧۶). [۳۵۴] به مساله شماره ۲۲ مراجعه شود. [۳۵۵] المدخل (۳/۲٧۶). [۳۵۶] شیخ علی قاری در صفحه ٩۱ شرح فقه اکبر آن را نقل کرده و با این الفاظ آن را رد کرده است: این عقیده باطل است و بدتر از این که گفتهاند کافر در روز جمعه و ماه رمضان به احترام پیامبر، عذاب داده نمیشود. [۳۵٧] المدخل (۳/۲۴۵-۲۴۶) به مساله شماره ۲۲ مراجعه شود. [۳۵۸] به مساله شماره ۲۴ مراجعه شود.