بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ لَا يَجِدُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَرَجٗا مِّمَّا قَضَيۡتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسۡلِيمٗا ٦٥﴾[النساء: ۶۵].

«اما، نه!... به پروردگارت سوگند که آنان مؤمن بشمار نمی‌آیند تا تو را در اختلافات و درگیری‌های خود به داوری نطلبند و سپس ملالی در دل خود از داوری تو نداشته و کاملاً تسلیم باشند».

قال رسول الله ج: «یوشك الرجل متكئا علی اریكته یحدث بحدیث من حدیثی فیقول بیننا و بینكم كتاب الله، فما وجدنا فیه من حلال استحللناه و ما وجدنا فیه من حرام حرمناه، الا و ان ما حرم رسول الله مثل ما حرم الله»- نگا - ص ۳۲۸.

ممکن است شخصی بر جایگاه خود بنشیند و از احادیث من سخن بگوید سپس چنین حکم کرده و بگوید میان ما وشما کتاب خدا هست، هر حلالی را که در آن بیابیم حلال می‌دانیم و هر حرامی را که در آن پیدا کنیم حرام می‌شماریم... اما آگاه باشید که هر چیزی که رسول خداحرام کرده است هم درست مانند چیزهائی است که خداوند حرام فرموده است و در حکم فرقی با آن‌ها ندارد.

اصل این کتاب پایان‌نامه کارشناسی ارشد است که مؤلف، آن را به گروه حدیث نبوی دانشکده اصول دین قاهره دانشگاه ازهر شریف ارائه کرده است.
و در مورخه ۲۹/ ۱۲/ ۱۴۱۹ ه‍ ۱۵/ ۴/ ۱۹۹۹ م. مورد دفاع قرار گرفته و با رتبه ممتاز پذیرفته شده است.
و هیئت داوری متشکل از این افراد بود:
1- جناب استاد دکتر اسماعیل عبدالخالق دفتار استاد حدیث و علوم حدیث دانشگاه اصول دین قاهره (استاد راهنما)
2- استاد دکتر عبدالمهدی عبدالقادر استاد حدیث و علوم حدیث دانشگاه اصول دین قاهره (استاد داور)
3- استاد دکتر محروس حسین عبدالجواد استاد حدیث و علوم حدیث دانشکده مطالعات اسلامی نین (استاد داور)