حکم مسخره کننده به اجماع مسلمانان، کفر می باشد
هرکس به پیامبرصدشنام بگوید، به‌اجماع مسلمانان، کافر است؛ و گروهی از علمای نام‌دار امت مانند اسحاق بن راهویه، محمد بن سحنون، ابن‌عبدالبر، ابوبکر فارسی، قاضی عیاض، سبکی و ابن‌تیمیه و... اجماع امت را در این‌باره نقل کرده‌اند. قاضی عیاض، ضمن نقل اجماع امت در این‌باره، می‌گوید: «...هرکس به پیامبرصدشنام دهد یا بر او خرده بگیرد یا از او بد بگوید یا عیبی را به آن بزرگوار یا اصالتش نسبت دهد و یا دینش یا یکی از ویژگی‌هایش را زشت بداند یا از او بدگویی کند یا به‌قصد بی‌احترامی و ناسزاگفتن، او را به چیزی تشبیه نماید که شایسته‌اش نیست یا او را نکوهش کند و حرمتش را بشکند یا از مقامش بکاهد و تحقیرش نماید، همه‌ی این‌ها، حکم ناسزاگویی به پیامبر والامقامصرا دارد. هم‌چنین اگر کسی نفرینش کند یا بر ضد او دعا نماید یا برایش چیزِ بدی آرزو کند یا به‌قصد نکوهش، چیزی را به او نسبت دهد که شایسته‌اش نیست و یا با عبارات سبک و ناشایست با آبروی آن بزرگوار بازی نماید و سخنان زشت و دروغینی درباره‌اش بگوید یا مشکلاتی را که بر او گذشته است، عیبی برای وی بداند یا او را به‌خاطر برخی از عوارض بشری که برایش اتفاق افتاده، نکوهش کند، همه‌ی این‌ها به اجماع صحابه و ائمه‌ی فتوا از زمان صحابه شتا زمانِ ما، کفر است و اختلافی درباره‌ی مباح بودن خونِ چنین شخصی در میان علمای امت و سلف صالح سراغ نداریم و جمع زیادی از علما، اجماع امت را درباره‌ی کافر بودن و قتل چنین فردی، نقل کرده‌اند». [۲۷]
[۲۷] شفا، قاضی عیاض، ج۲، ص۹۳۲.