مباحثی پیرامون نواقض اسلام

حکم کسی که یکی از احکام موجود در قرآن یا سنت ثابت شده را انکار کند

هرکس، یکی از احکام موجود در قرآن یا سنت ثابت‌شده از پیامبرصرا رد و انکار کند، کافر است؛ پس حکمِ کسی که همه‌ی رسالت پیامبرصرا انکار می‌نماید، کاملاً روشن می‌باشد. لذا بر کسی که به شریعت محمدصایمان می‌آورد، واجب و لازم است که به همه‌ی رسالتش اعم از همه‌ی نواهی و فرمان‌های آیین محمدی ایمان داشته باشد؛ و گرنه، ایمان به بخشی از آیین محمدی، سودی به حالش ندارد. همان‌طور که در حدیث صحیح آمده است: ابوهریره سمی‌گوید: رسول‌اللهصفرمود: «وَالَّذِى نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لاَ يَسْمَعُ بِى أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الأُمَّةِ يَهُودِىٌّ وَلاَ نَصْرَانِىٌّ ثُمَّ يَمُوتُ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِالَّذِى أُرْسِلْتُ بِهِ إِلاَّ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ». [۴۸]یعنی: «سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، هرکس از این امت، یهودی باشد یا نصرانی، نام و دعوت مرا بشنود و در حالی بمیرد که به رسالتم ایمان نیاورده، جزو دوزخیان است».

آیا وارد جهنم می‌شود کسی که برایش جواز خروج از آیین محمدی وجود دارد ؟!

ابن‌حزم اندلسی می‌گوید: «پیامبرصایمان را بر کسی که نام و آوازه‌ی ایشان و دعوتشان را می‌شنود، واجب قرار داده است؛ یعنی بر هر مشرکی که در گوشه و کنارِ دنیا، در جنوب، شمال، شرق، و در جزایر و مناطق دورافتاده زندگی می‌کند و نام و آوازه‌ی پیامبرصبه او می‌رسد، واجب است که برای شناخت پیامبرصو آگاهی از دعوت و وضعیت ایشان و در نتیجه ایمان به آن بزرگوار، به تحقیق و بررسی بپردازد».

به‌‌تواتر ثابت شده که پیامبرصبه فرمان الله متعال، نامه‌ها و فرستادگانش را نزد حکام و شاهان مناطق مختلف و بسیاری از قبایل و طوایف عرب و غیرعرب فرستاد و همه‌ی آنان اعم از باسواد و بی‌سواد را به سوی آیین خود فراخواند؛ آیینی که شریعت‌های گذشته را منسوخ و باطل کرد.

[۴۸] صحیح مسلم.