درس چهلم: روش پیامبر ج در رمضان (۱)
امام ابن قیم/میگویند: رسول خدا ج بهترین روش و کاملترین نمونه استفاده از فرصت طلائی رمضان بود. ایشان به بهترین صورت وبا آسان‌ترین و دلچسبترین روش بیشترین فایدههای ایمانی را از این ماه مبارک میبردند.
روزه ماه مبارک رمضان در دومین سال هجرت پیامبر اکرم ج به مدینه بر مسلمانان فرض شد. و پیامبر خدا ج در سال یازدهم هجری چشم از جهانی فانی بربستند. ایشان ٩ رمضان را در زندگی پرفروغشان روزه گرفتند.
در ابتدا روزه بصورت اختیاری فرض شده بود. هر کس میخواست روزه میگرفت و هر کس نمیخواست بجای آن بینوائی را غذا میداد. سپس اختیار برداشته شد و روزه بر همگان واجب قرار داده شد.
تنها به خانم‌ها و پیرمردان این فرصت داده شد، که در صورت ناتوان بودن از روزه گرفتن، بجای هر روز روزه یک بینوا و یا مستمندی را غذا دهند.
و همچنین به بیماران و مسافرها این رخصت داده شد، که روزه نگیرند، و پس از شفا یافتن، و استقرار یافتن به تعداد روزهایی که افطار کرده، و روزه نگرفتهاند روزه بگیرند.
و همچنین زنان حامله و یا شیر دهی که روزه گرفتن برای آن‌ها مضر است، روزه نمیگیرند و پس از رفع خطر قضاء روزهایی که روزه خوردهاند را بجای میآورند.
و در حالتی که خطر متوجه صحت خود آن‌ها نباشد، و تنها از اینکه مبادا خطری متوجه فرزندشان شود روزه نمیگیرند، همراه با بجای آوردن قضاء روزه، میبایستی بجای هر روزی نیز یک فقیری را غذا دهند. چونکه ترک روزه از بابت خطر بیماری نبوده، تنها برای مراعات صحت چون افطار آدم صحتمند در اول اسلام میباشد.