سعی بسیار در بجای آوردن انواع عبادتها
از روش عبادت پیامبر اکرم ج این بود که در ماه رمضان بسیار میکوشید تا از هر نوع عبادت در حد امکان بجای آورد. حضرت جبرئیل ـ ÷ ـ نیز در رمضان خدمت آن حضرت میآمد و با ایشان قرآن میخواند. پیامبر خدا ج همیشه از همهی انسانها سخاوتمندتر و بخشندهتر بود، و در رمضان بیش از پیش سخاوت مینمود، و وقتی با جبرئیل ملاقات مینمود از نسیم وزان نیز با سخاوتتر و بخشندهتر میشد. آن حضرت در رمضان بیش از همیشه صدقه و خیرات میداد، و به همگان نیکی میکرد و قرآن تلاوت مینمود، و نماز بجای میآورد و همواره مشغول ذکر و عبادت خداوند بود، و در مسجد به اعتکاف مینشست.
ماه رمضان را بکلی به عبادت مشغول بود، و آنچنان که در ماه مبارک رمضان به طاعت و عبادت و بندگی خداوند میپرداخت در هیچ ماه دیگری از سال چنین نمیکرد. تا جائیکه برای ضایع نشدن لحظهای از شب و روزش چند روز متوالی را بدون اینکه افطار کند روزه میگرفت تا فرصت بیشتری برای عبادت داشته باشد.
البته صحابه و یارانش را از روزهی متواصل منع میکرد. آنها میگفتند: شما بطور متواصل روزه میگیرید، و چند روز متوالی افطار نمیکنید، ما نیز میخواهیم چون شما باشیم. آن حضرت به آنها میفرمودند: «من چون شما نیستم، من نزد پروردگارم میباشم و او مرا غذا میدهد و سیراب میکند». [۱۸۱]
و از روی رحمت و شفقت پیروان و امتش را از استمرار روزه منع مینمودند. و به کسانی که بسیار اصرار دارند اجازه دادند افطارشان را تا وقت سحر بتأخیر اندازند.
در صحیح بخاری از ابو سعید خدری آمده است که ایشان از پیامبر خداج شنیدند که آن حضرت میفرمودند: «روزهیتان را با روزه روز دیگر وصل نکنید. حالا اگر کسی از شما خواست روزهاش را استمرار دهد، تنها تا وقت سحر ادامه دهد». این میتواند نوعی استمرار و بهمپیوستن روزهها و آسانترین روش برای روزهدار باشد. و در حقیقت آن شام روزه دار است که آن را با کمی تأخیر در وقت سحر میل میفرماید. و روزه دار در شبانهروز یک وعده غذا دارد، حالا اگر آنرا در سحر میل بفرماید چون کسی است که شامش را بجای اول شب در آخر شب میل میکند.
[۱۸۱] به روایت امام بخاری و امام مسلم نیشابوری.