سنت پیامبر در سفرهای رمضان
پیامبر اکرم ج بارها در ماه مبارک رمضان به سفر رفتهاند، احیانا روزه گرفته و احیانا روزه نگرفتهاند، و یارانش را نه به روزه گرفتن وادار کرده و نه از روزه خوردن بازداشته است.
و در جنگها وقتی به دشمن نزدیک میشدند به آنها دستور میداد روزهیشان را بخورند تا در جنگ با دشمن نیرومندتر و قویتر باشند.
اما اگر در سفر جنگی و یا ستیزی نمیبود آن حضرت ج میفرمودند که افطار نمودن رخصتی است. هر کس خواست آنرا اختیار کند، و هر کس خواست روزه بگیرد هیچ اشکالی ندارد.
برخی از باشکوهترین نبردهای بین حق و باطل در این ماه مبارک بوقوع پیوسته است، چون؛ غزوهی بدر و غزوه فتح مکه.
و آن حضرت در همهی این سفرها هرگز طول مسافت سفر را برای روزه خوردن مسافر معین نکرده است، و هیچ حکم ثابتی در این زمینه از آن حضرت روایت نشده است.
صحابه و یاران آن حضرت نیز وقتی تصمیم سفر میگرفتند، بدون در نظر گرفتن بیرون رفتن از محوطهی خانههای شهر روزهیشان را میخوردهاند، و میگفتند که این راه و روش پیامبر خدا ج بوده است.
عبید فرزند جبر میگوید: با ابوبصره غفاری از یاران رسول خدا ج در ماه رمضان با کشتیای از شهر فسطاط به قصد سفر حرکت کردیم، قبل از اینکه از خانههای شهر دور شویم، گفت تا سفره را پهن کردند. و به من گفت: بفرما. گفتم: آیا خانههای شهر را نمیبینی؟ ایشان با تعجب پرسیدند: آیا مخالفت سنت و روش رسول خدا ج میکنی؟ [۱۸۸]
محمد بن کعب میگوید: خدمت انس بن مالک؛ یار و خدمتگذار رسول اکرمج در ماه رمضان رسیدم، ایشان لباس سفر پوشیده آماده سفر بودند، و چهارپایانش را آماده حرکت کرده بود. درخواست غذائی کرد و شروع کرد به خوردن.
من از ایشان پرسیدم: آیا این از سنت پیامبر خدا ج است؟! ایشان فرمودند: بله، این سنت رسول الله ج است. سپس سوار شده حرکت کردند. [۱۸٩]
این روایات بطور واضح، روشن میسازد کسی که در ماه مبارک رمضان قصد سفر میکند، میتواند روزهاش را بخورد.
[۱۸۸] [به روایت امام احمد و ابو داود سیستانی]. [۱۸٩] [امام ترمذی این حدیث را حسن شمرده است].