استصحاب
در لغت به معنی همراه‌داشتن است، و در اصول بقای حکم به حالت اول است، به سبب اینکه چیزی که صلاحیت تغییردادن آن را داشته باشد، وجود ندارد؛ مثل استصحاب آنچه که شرع و عقل دلالت بر ثبوت آن دارند؛ مانند: مالکیت کالا برای خریدار پس از جریان عقد معامله و دوام آن.