ظاهر
لفظی است که دارای چند معنی است اما دلالت آن بر یکی از آن معانی قویتر است. اصل براین است که باید به معنای قوی و ظاهر عمل کرد، مگر آنکه دلیلی قوی دال براین باشد که مقصود از لفظ: معنای ضعیف و دورتر است، چنانچه لفظ بر معنای ضعیفتر حمل شود، مؤول نامیده میشود.