حقیقت چنانچه یک لفظ برای همان معنایی که وضع شده است، به کار رود، گویند در معنی حقیقی خود به کار رفته است، مثلاً: کلمه ماه برای جرم آسمانیای که شبها نورافشانی میکند، وضع شده است. هرگاه به همین معنی به کار رود، حقیقت است.
