وقت یعنی حیات، وقت یعنی عمر و زندگی
استاد ناصح درستکار، حسن البنا/فرمود: کسی که حق وقت را شناخت زندگی را یافته است، برای این که وقت حیات است. عماره/شاعر، فقیه و ادیب یمینی متوفی سال ۵۶٩ قصیده‌ای دارد که قاضی ابن خلقکان در «وفیات الأعیان» آن را آورده و معنای ابیاتی از آن چنین است:
هرگاه سرمایه‌ات عمر تو باشد، بپرهیز از مصرف‌کردن عمر در غیر واجب.
و میان رفتن شب و آمدن صبح معرکه‌ای است که لشکر آن شگفتی‌ها را به سوی ما می‌آورد.
و شاعر ادیب احمد شوقی/فرمود:
قلب در حرکاتش به شخص می‌گوید: زندگی عبارت است از دقیقه‌ها و ثانیه‌ها، کاری کن که بعد از وفاتت اسم و آوازه‌ات بالا گیرد، برای این که ماندن نام نیک آدمی، عمر دوم اوست.