احکام نذر در فقه اسلامی

فهرست کتاب

١-٤-٢ نذر مجازاة

١-٤-٢ نذر مجازاة

در لغت به معنی تلافی‌کردن و پاداش‌دادن در مقابل عملی را می‌گویند[١٣٩].

و در اصطلاح، ملتزم ‌شدن به قربتی در مقابل تحقق شئی را می‌گویند[١٤٠]. مثلاً فردی بگوید: اگر دوستم شفا یافت برای خداوند سه روز روزه، نذر من باشد.

[١٣٩]- رازی، مختار الصحاح (ص ١١٩).

[١٤٠]- دمیاطی، إعانة الطالبین (ج ٢ ص ٤١١) / شربینی، مغني المحتاج (ج ٤ ص ٤١١) / نووی، روضة الطالبین (ج ٢ ص ٥٦٠) / الموسوعة الکویتیة (ج ٤٠ ص ١٤٢) / ماوردی، الحاوي الکبیر (ج ١٥ ص ٤٦٤) / حصنی، کفایة الأخیار (ص ٦٥١) / نووی، المجموع (ج ٨ ص ٤٥٩).