حق راه
از حضرت ابوسعید خدریسروایت است که رسول اللهجفرمودند: «إِيَّاكُمْ وَالْجُلُوسَ عَلَى الطُّرُقَاتِ». «از نشستن سر راهها بپرهیزید». صحابه کرام عرض کردند یا رسول خدا! ما جز نشستن چارهای نداریم، آنجا با همدیگر صحبت میکنیم»، آنحضرتجفرمودند: «إِنْ أَبَيْتُمْ فَأَعْطُوا الطَّرِيقَ حَقَّهُ» «اگر انکار میورزید پس حق راه را ادا کنید». گفتند: یا رسول الله! حق راه چیست؟ گفت: «غَضُّ الْبَصَرِ وَكَفُّ الأَذَى وَرَدُّ السَّلاَمِ وَالأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْىُ عَنِ الْمُنْكَرِ» «پائینانداختن نگاه، اذیت نکردن دیگران، جواب سلام، امر به معروف و نهی از منکر» [۳۹].
کسانی که محل کارشان بازار است و چارهای جز رفتن ندارند، باید این حقوق را در نظر داشته باشند و آنهائی که رفتن برایشان عادت قرار گرفته سعی کنند که این عادت و خوی زشت را ترک نمایند، شیخ عطار/چه جالب سروده است:
دیر رو بازار و بیرون آئی زود
زانکه رفتن را نیابی هیچ سود
[۳۹] بخاری، ج ۲، ص ۹۲۰.