ممنوعیت خروج جهت نماز جمعه باستثناء عیدین
۱- «عَنْ طَارِقِ بْنِ شِهَابٍسعَنِ النَّبِىِّجقَالَ: الْجُمُعَةُ حَقٌّ وَاجِبٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ فِى جَمَاعَةٍ إِلاَّ أَرْبَعَةً عَبْدٌ مَمْلُوكٌ أَوِ امْرَأَةٌ أَوْ صَبِىٌّ أَوْ مَرِيضٌ» [۱۲۳]«طارق بن شهاب سمیگوید: رسول اللهجفرمود: جمعه حق و واجب است بر هر مسلمان که آن را با جماعت ادا کند، مگر بر چهار گروه: ۱- غلام و برده. ۲- زن. ۳- پسر نابالغ. ۴- مریض».
امام بیهقی/میفرماید: این حدیث مرسل جید است و عبیدالله بن محمد العجلی آن را مسند شمرده و گفته طارق از ابی موسی روایت نموده است.
۲- «قال إسماعيل بن عبد الرحمن بن عطية الأنصاري حدثتني جدتي أن النبيجلما جمع نساء الأنصار في بيت فأتانا عمر فقام على الباب فسلم فرددنا عليه السلام فقال: أنا رسولُ رسولِ اللهجإليكن فقلنا مرحبا برسول الله و رسوله قال: أتبايعن على أن لا تشركن بالله شيئا و لا تسرقن و لا تزنين؟ قالت فلنا: نعم فمددنا أيدينا من داخل البيت و مد يده من خارج قالت: و أمرنا أن نخرج الحيض و العواتق في العيدين و نهينا عن اتباع الجنائز و لا جمعة علينا قال: قلت لها: ما الـمعروف الذي نهيتن عنه؟ قالت: النياحة» [۱۲۴].
«اسماعیل بن عبدالرحمن بن عطیه انصاریشمیگویند: جدهام به من خبر داد که پیامبرجزنان انصار را در خانهای جمع کرد، حضرت عمرسنزد ما آمد، کنار دروازه ایستاد و سلام داد، ما جواب سلام را دادیم، فرمود: من قاصد رسول اللهجبه سوی شما هستم، گفتیم: مرحبا به رسول اللهجو قاصدش، فرمود: آیا مایلید بیعت کنید, که با خدا کسی را شریک نسازید، دزدی و زنا نکنید، راوی میگوید: جواب دادیم: بله، آنگاه دستهایمان را از داخل خانه دراز کردیم و حضرت عمرسنیز دستش را از بیرون دراز نمود، راوی میگوید: در آن روز به ما دستور داده شد که روز عید, زنان حائضه و نیز دختران تازه بالغ را عیدگاه ببریم، از همراهی جنازهها بازداشته شدیم و جمعه از ما ساقط شد، اسماعیل میگوید: به جدهام گفتم: از کدام کار معروف دیگر باز داشته شدید، گفت: نوحهگری».
۳- «عَنْ اِبْنِ عَمْرِو الشيباني أَنَّه رَأَى عَبْدَ اللّهِ يُخْرِجُ النِّسَاءَ مِنَ الْمَسْجِدِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ، وَيَقُولُ: اخْرُجْنَ إِلَى بُيُوتِكُنَّ خَيْرٌ لَكُنَّ» [۱۲۵]. «از پسر عمرو الشیبانی روایت است که وی عبدالله بن مسعودسرا مشاهده نموده که زنان را روز جمعه از مسجد خارج میکرد و میگفت: به خانههایتان بروید که برایتان بهتر است».
۴- «كَانَ لإِبْرَاهِيْم ثَلاثَ نِسْوَةٍ فَلَمْ يَكُنْ يَدَعُهُنَّ يَخْرُجْنَ إِلى جُمُعَةٍ وَلاَ جَمَاعَةٍ» [۱۲۶]«ابراهیم سهتا همسر داشت، آنان را اجازه نمیداد که به جمعه و جماعت بروند».
[۱۲۳] ابوداود، ج ۱، ص ۱۵۹. [۱۲۴] صحیح ابن خزیمه، ج ۳، ص ۱۱۲. [۱۲۵] رواه الطبرانی فی الکبیر ورجاله موثقون، مجمع الزوائد، ج ۲، ص ۳۵. [۱۲۶] مصنف ابن ابی شیبه، ج ۲، ص ۳۸۵.