حکم غض بصر (برای زنان)
﴿وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ...﴾[النور: ۳۱]. «بگو برای زنان مؤمن پائین بیندازند برخی از نگاههایشان را...».
در ابتدای این آیه همان حکمی بیان شده که در آیه گذشته نیز آمده بود، گرچه آیة قبل, مرد و زن را شامل بود، البته جهت تأکید به زنان جداگانه خطاب شد. از این آیه معلوم میگردد که برای زن نیز حرام است که غیر از محارمش به کسی دیگر نگاه کند و بسیاری از علماء بر همین اعتقادند که نگاهکردن زن به مرد اجنبی مطلقاً حرام میباشد, چه از روی شهوت و گمان فاسد باشد، یا بدون شهوت. به دلیل حدیث ام سلمهلکه میفرماید: روزی من و حضرت میمونهلبا رسول اللهجنشسته بودیم، ناگهان عبدالله بن اُم مکتومسکه یک صحابی نابینا بود وارد شد، آنحضرتجبه ما دستور حجاب داد، ام سلمهلمیفرماید: گفتم: یا رسول الله! این شخص نابینا است نه ما را میبیند و نه میشناسد، آن حضرتجفرمودند: آیا شما هم نابینا هستید، آیا شما او را نمیبینید [۴۳].
این حدیث با کمال وضاحت بیان میکند که نگاه مرد و زن اجنبی به یکدیگر مطلقاً حرام است، زیرا رسول اللهجبه ازواج مطهرات رضی الله عنهن دستور داد که از یک شخص نابینا در حجاب باشند, در صورتی که کمترین خوف فتنه هم وجود ندارد، و خداوند در کلام پاکش به طهارت و پاکدامنی آنان گواهی داده است.
[۴۳] سنن أبو داود، ج ۲، ص ۲۱۴. سنن ترمذی، ج ۲، ص ۱۰۱. و ترمذی گفته: این حدیث حسن و صحیح است.