سُورَةُ النَّبَإِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ ١ عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ ٢ ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ ٣ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ ٤ ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ ٥ أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا ٦ وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا ٧ وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا ٨ وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا ٩ وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا ١٠ وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا ١١ وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا ١٢ وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا ١٣ وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا ١٤ لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا ١٥ وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا ١٦ إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا ١٧ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا ١٨ وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا ١٩ وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا ٢٠ إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا ٢١ لِّلطَّٰغِينَ مَ‍َٔابٗا ٢٢ لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا ٢٣ لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا ٢٤ إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا ٢٥ جَزَآءٗ وِفَاقًا ٢٦ إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا ٢٧ وَكَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا ٢٨ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا ٢٩ فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا ٣٠﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

(کافران) دربارۀ چه چیز از یکدیگر می‌پرسند؟. ﴿1﴾(آری) از خبری بزرگ (می‌پرسند). ﴿2﴾(خبری) که آنان در آن اختلاف دارند. ﴿3﴾نه! خواهند دانست. ﴿4﴾باز هم (می‌گویم) نه! خواهند دانست. ﴿5﴾آیا زمین را بستری نگردانده‌ایم. ﴿6﴾و آیا کوه‌ها را میخ‌هائی ننموده‌ایم؟. ﴿7﴾و شما را به صورت جفت‌های (نر و ماده) آفریده‌ایم. ﴿8﴾و خوابتان را مایۀ آرامش قرار داده‌ایم. ﴿9﴾و شب را پوششی ساخته‌ایم. ﴿10﴾و روز را وقت کسب معاش گردانده‌ایم. ﴿11﴾و بالای سر شما هفت آسمانِ استوار بنا نهاده‌ایم. ﴿12﴾و (خورشید) را چراغی درخشان ساخته‌ایم. ﴿13﴾و از ابرها آبی فروریزان فرستاده‌ایم. ﴿14﴾تا به وسیله آن دانه و گیاه را برآوریم. ﴿15﴾و نیز باغ‌هایی (با درختان) انبوه. ﴿16﴾بی‌گمان روز داوری به هنگامی معیّن است. ﴿17﴾روزی‌که در صور دمیده می‌شود و شما آن‌گاه گروه گروه می‌آئید. ﴿18﴾و آسمان شکافته می‌شود و دروازه دروازه می‌گردد. ﴿19﴾و کوه‌ها روان و چون سراب می‌شوند. ﴿20﴾بی‌گمان دوزخ چشم به راه است. ﴿21﴾بازگشتگاه سرکشان است. ﴿22﴾در آن‌جا مدّت زمان طولانی ماندگارند. ﴿23﴾در آن‌جا نه (هوای) خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارائی می‌نوشند. ﴿24﴾مگر آب جوش و خوانابه‌ای. ﴿25﴾این کیفری است مناسب و موافق (حال و وضعیت آنها). ﴿26﴾بی‌گمان آنان امید حساب را نداشتند. ﴿27﴾و آیات ما را به کلّی دروغ انگاشتند. ﴿28﴾و همه چیز را با نوشتن حفظ کردیم. ﴿29﴾پس (طعم تلخ عذاب را) بچشید که در حق شما جز عذاب نخواهیم افزود. ﴿30﴾

﴿إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا ٣١ حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا ٣٢ وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا ٣٣ وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا ٣٤ لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا ٣٥ جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا ٣٦ رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا ٣٧ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا ٣٨ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَ‍َٔابًا ٣٩ إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا ٤٠﴾

بی‌گمان پرهیزگاران کامیابی (بزرگی) دارند. ﴿31﴾باغ‌ها و درختان انگور (بهرۀ ایشان می‌گردد. ﴿32﴾و دختران نوجوان نارپستان هم‌ سن و سال. ﴿33﴾و جام پر از شراب. ﴿34﴾آن‌ها در آن‌جا نه سخن بیهوده‌ای می‌شنوند و نه تکذیبی (می‌شنوند). ﴿35﴾این پاداشی از سوی پروردگارت (است) پاداش و بخششی از روی حساب. ﴿36﴾پروردگار مهربان آسمان‌ها و زمین و همۀ چیزهائی که درمیان آن‌ها قرار دارد. از (عظمت) او نمی‌توانند سخنی بگویند. ﴿37﴾روزی که جبرئیل و (دیگر) فرشتگان به صف می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی‌که خداوند به او اجازه دهد و او نیز سخن راست و درست بگوید. ﴿38﴾آن روز واقعیت دارد و حق است، پس هرکس بخواهد می‌تواند عمل درستی انجام دهد که در روز قیامت به‌سوی او بازمی‌گردد. ﴿39﴾به‌راستی ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم روزی‌که انسان آنچه را با دستان خویش پیش فرستاده است می‌بیند و کافر می‌گوید: کاش من خاک می‌بودم!. ﴿40﴾