سُورَةُ الضُّحَىٰ
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ وَٱلضُّحَىٰ ١ وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ ٢ مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ ٣ وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ ٤ وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ ٥ أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فََٔاوَىٰ ٦ وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ ٧ وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ ٨ فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ ٩ وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ ١٠ وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ ١١﴾
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
سوگند به چاشتگاه. ﴿1﴾سوگند به شب چون آرام گیرد. ﴿2﴾پروردگارت تو را رها نکرده و دشمن نداشته است. ﴿3﴾و به یقین آخرت برایت از دنیا بهتر خواهد بود. ﴿4﴾و پروردگارت به تو (نعمت) خواهد داد که خشنود میگردی. ﴿5﴾آیا تو را یتیم نیافت و جای داد؟. ﴿6﴾تو را راه نایافته یافت و راه نمود. ﴿7﴾و تو را فقیر و بیچیز یافت و ثروتمند و دارایت ساخت. ﴿8﴾پس به یتیم ستم مکن. ﴿9﴾و اما بر گدا بانگ مزن. ﴿10﴾و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن. ﴿11﴾