سُورَةُ المَاعُونِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ ١ فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ ٢ وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣ فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ ٤ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥ ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ ٦ وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧ ﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

آیا نگریسته‌ای به کسی‌که جزای اعمال را دروغ انگاشت؟. ﴿1﴾آن شخص همان کسی است که یتیم را (با اهانت) از خود می‌راند. ﴿2﴾و بر خوراک دادن بینوا ترغیب نمی‌کند. ﴿3﴾پس وای بر آن نمازگزاران. ﴿4﴾همان کسانی‌که از نماز خویش غافلند. ﴿5﴾آنان‌که خودنمایی می‌کنند. ﴿6﴾و از به امات دادن وسایل خانه خودداری می‌ورزند. ﴿7﴾