سُورَةُ التِّينِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلتِّينِ وَٱلزَّيۡتُونِ ١ وَطُورِ سِينِينَ ٢ وَهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ ٣ لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ ٤ ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ ٥ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ ٦ فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ ٧ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ ٨﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

سوگند به انجیر و زیتون. ﴿1﴾سوگند به طور سینا. ﴿2﴾سوگند به این شهر امین (=مکّه). ﴿3﴾به یقین اسنان را در نیکوترین قوام آفریدیم. ﴿4﴾آن‌گاه او را فروتر از همه‌ی فروماندگان قرار دادیم. ﴿5﴾مگر آنان‌که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند پس ایشان پاداشی پایان ناپذیر دارند. ﴿6﴾پس (ای انسان) چه چیز پس از (این همه پند و اندرز) تو را بر آن می‌دارد که کیفر (روز قیامت) را دروغ انگاری؟!. ﴿7﴾مگر خداوند فرمانرواترین فرمانروایان نمی‌باشد؟. ﴿8﴾