سُورَةُ الطَّارِقِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ ١ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ ٢ ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ ٣ إِن كُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظٞ ٤ فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ ٥ خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ ٦ يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ ٧ إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ ٨ يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ ٩ فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ ١٠ وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ ١١ وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ ١٢ إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ ١٣ وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ ١٤ إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدٗا ١٥ وَأَكِيدُ كَيۡدٗا ١٦ فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا ١٧﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

سوگند به آسمان و ستارگانی که شبانگاهان پدیدار می‌آیند. ﴿1﴾و تو چه دانی ستارگانی که شبانگاهان پدیدار می‌آیند چه هستند؟. ﴿2﴾ستارگان درخشان هستند که (تاریکی شب را) می‌شکافند. ﴿3﴾کسی وجود ندارد مگر آنکه بر او نگهبانی است. ﴿4﴾پس انسان باید بنگرد که از چه چیزی آفریده شده است؟. ﴿5﴾از آب جهندۀ ناچیزی آفریده شده است. ﴿6﴾(آبی) که از میان استخوان پشت و استخوان سینه برمی‌آید. ﴿7﴾بی‌گمان خداوند بر باز آفریدنش تواناست. ﴿8﴾روزی که رازهای نهان آشکار می‌گردد. ﴿9﴾آن‌گاه او را توان و یاوری نباشد. ﴿10﴾سوگند به آسمان باران‌دار. ﴿11﴾و سوگند به زمین شکاف بردار. ﴿12﴾به یقین قرآن سخنی روشن است. ﴿13﴾و آن شوخی نیست. ﴿14﴾بی‌گمان آنان سخت نیرنگ می‌ورزند. ﴿15﴾و من نیز چاره‌اندیشی می‌کنم. ﴿16﴾پس به کافران مهلت بده، اندک زمانی آنان‌را رها کن. ﴿17﴾