سُورَةُ المَسَدِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ ١ مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ ٢ سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ ٣ وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ ٤ فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۢ ٥﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

شکسته باد دو دستان ابولهب و (ابولهب) هلاک باد. ﴿1﴾دارائی و آنچه را به دست آورده است سودی بدو نمی‌رساند. ﴿2﴾به آتش شعله‌ور درخواهد آمد. ﴿3﴾و زنش (نیز به دوزخ درمی‌آید. نکوهش می‌کنم) آن هیزم‌کش را. ﴿4﴾در گردن او طنابی از لیف خرماست. ﴿5﴾