نقشِ احادیث یا روایات در اصول دین
کتاب و سنت و قیاس (عقل) جزو ادله‌ی احکام شرعی هستند؛ اما شایسته نیست که چنین سخنی به صورت کلی و بدون هیچ تفصیلی مطرح شود؛ بلکه در این میان، بیان جایگاه و نقش هریک حایز اهمیت است تا مطرح کردن چنین سخنی، ضابطه‌مند باشد:
در صورتی به سنت روی می‌آوریم که در قرآن کریم، نصی درباره‌ی حکم شرعی نیابیم.
و قیاس یا عقل- و به تعبیر دیگر، اجتهاد- پس از سنت قرار دارد؛ از این‌رو گفته‌اند: اجتهاد در هر موردی که پیرامونش نصی- در قرآن یا سنت- وجود دارد، بی‌اعتبار است؛ و این، قاعده‌ای اصولی و مورد اتفاق در میان علماست که: این تفصیل، برای ضابطه‌مند کردن سخن یادشده می‌باشد.
ناگفته نماند که همه‌ی این‌ها، مربوط به مسایل فرعی‌ست و اصول و مسایل اساسی و بزرگ دین، تابع قاعده‌ی مذکور نیستند؛ بلکه اصول و مسایل اساسی و بزرگ دینی، منحصرا با آیات محکم و قطعی‌الدلاله، ثابت می‌شوند.