دلیل اصولی صرفاً مبتنی بر نصوص محکم یا قطعیالدلاله و روشن است
با جمعبندیِ اصل موضوع و نیز وصف یا برآیند حاصل از آن، به این قانون ربانی و اصولی میرسیم که دلیل اصولی، حتماً باید نصّ قرآنی قطعیالدلاله و واضحی باشد؛ لذا در زمینهی اصول:
- نه نص ظنیالدلاله یا غیرصریح قرآنی قابل قبول است
- و نه نص روایی؛
- چه رسد به اجتهاد عقلی.
به عبارت دیگر: دلیل اصولی، منحصرا بر آیات محکم یا نصوص قطعیالدلاله و واضح قرآنی، استوار است.