مبحث بیستم: شیعه نصرانی‌شدن سنی‌ها را از سنی‌ماندنشان بهتر می‌داند
خیانت شیعه به اوج خود رسیده است تا جایی که برای مقابله با اهل سنت یکی از حکام ایران به این فکر می‌افتد که از مبلغین مسیحی کمک بگیرد و پیمانی را با آن‌ها به هدف مسیحی کردن مسلمانان سنی کرد منعقد کند.
خانم دکتر أمال السبکی درکتاب خود در باره تاریخ سیاسی ایران می‌نویسد: «از جمله مسائل بسیار مشکوک در سیاست تبشیری آمریکا این است که توافق نامه‌ای با حکومت‌های ایران و عراق و ترکیه در ادینبورگ در تاریخ ۱٩۱۰میلادی بسته می‌شود که صراحتاً بر حق کلیسای لوتری انجیلی در تبشیر و دعوت به سوی دین مسیحی در میان کردهای مسلمان در این سه منطقه اسلامی تأکید می‌کند. حکومت ایران در دوره محمد رضا شاه پهلوی در سال ۱٩۲۸ این توافق نامه را تجدید می‌کند و شاه ایران از این کار چند هدف را دنبال می‌کد:
اولا: رها شدن از تراکم جمعیت کردها که صدها سال است که در آذربایجان ایران زندگی می‌کنند و بارها ترکیه سنی را بر ضد ایران یاری داده‌اند تا از ظلم و ستم که بدانان می‌شود نجات یابند.
ثاینا: تضعیف آن‌ها از طریق گرویدن بسیاری از آنان به مسیحیت بعد از آنکه موضع حکومت ترکیه تغییر یافته و بعد از انقلاب کمال آتاتورک در ربع اول قرن بیستم دیگر از آن‌ها حمایت نمی‌کرد.
ثالثا: ذوب کردن هویت کردی (سنی) در قومیت ایرانی به منظور سیطره یافتن بر آن‌ها و جلوگیری از سامان یافتن وضعیت قومیت کردی و متحد شدن با سائر اکراد در عراق و ترکیه و سوریه» [۱٩۲].
[۱٩۲] دکتر أمال السبکی: تاریخ ایران السیاسی (ص۱۱۶، ۱۱۵) سلسله عالم المرعفة شماره۲۵۰.