عقیده سلف صالح
اهل سنت و الجماعت ـ در هر زمان و مکانی بدون هیچ تفاوتی این ویژگی‌ها را به همراه دارد [۱۵].
[۱۵] خواننده محترم به وضوح روشن می‌گردد که آنچه می‌گویند که «سلفی‌گری مرحله‌ای زمانی بود، نه مذهبی اسلامی!!» دروغ است، چون مذهب سلف صالح ـ اهل سنت و الجماع ـ بر دو اساس بزرگ مشتمل است که عبارتند از: الگوی نیکو و صالح، و شیوه‌ای شرعی نبوی . الگو مسلمین سه قرن اول اسلام یعنی صحابه و تابعین و پیروان‌شان از ائمه مجتهدین که صادقانه و مخلصانه از صحابه و تابعین پیروی کرده‌اند، هستند که به خوب بودن این دوران گواهی داده شده است و شیوه: راهی است که در این زمان‌های مبارک در فهمیدن نصوص قرآن و سنت استفاده شده است و آن شیوه علمی در فراگرفتن و فهمیدن اسلام و عمل کردن به آن و حاکم قرار دادن آن است. و این شامل همه بخش‌های علوم شریعت از قبیل فقه و استنباط و استدلال و ائید و علوم اعتقادی و ایمان و سلوک می‌باشد. پس سلفی‌گری کلمه‌ی جامعه و مانع است که به معنی بازگشت به اسلام راستین از راه ائمه، است و سلفی‌گری یعنی سنت خالص که رسول اکرم جآورده که از شائبه‌های تمدن‌های گذشته و بدعت‌های فرقه‌های گمراه پاک و به دور است. پس تردیدی نیست که سلفی‌گری دعوت حق است و انتساب به آن حق است و انتساب به سلف و عمل به شیوه و راه رهنمود آنان برکت و رستگاری و نجات و موفقیت و سعادت هر دو جهان را به همراه دارد. پس اگر کسی سلفی نامیده شود این انتساب به سلف و چنین اسمی برای کسی که سلف صالح را الگوی خود قرار داده پسندیده و درست است و به شهادت پیامبر جسلف بهترین افراد این امت هستند. اما اگر کسی خود را سلفی بنامد و دارای اعتقاد و عمل سلف نباشد، این تعریفی نیست، بلکه نکوهش و نفاق است. چون مفاهیم و معانی اعتبار دارد نه کلمات و واژه‌ها و به دل‌خواه نیست بلکه سلفی‌گری یعنی اعتقاد و گفتار و کردار.
اصول عقيده سلف صالح اهل سنت و الجماعت