دعای «حِجر اسماعیل ÷ [5]»
بعد از «مُلتَزَم» به «حِجر اسماعیل ÷» آمده و در آنجا این دعا را بخواند:
«اَللّٰهُمَّ أٔنْتَ رَبِّيْ لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أٔنْتَ، خَلَقْتَنِيْ وأٔنَا عَبْدُكَ، وأٔنَا عَلٰي عَهْدِكَ ووَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أٔعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مٰا صَنَعْتُ، أٔبُوْءُلَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وأٔبُوْءُ بِذَنْبِيْ، فَاغْفِرْ لِيْ فَإِنَّهُ لٰا يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلّٰا أٔنْتَ.
اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ أٔسْأٔلُكَ مِنْ خَيْرِ مٰا سَأٔلَكَ بِهِ عِبٰادُكَ الصّٰالِحُوْنَ، وأٔعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعٰاذَكَ مِنْهُ عِبٰادُكَ الصّٰالِحُوْنَ.
اَللّٰهُمَّ بِأٔسْمٰائِكَ الْحُسْنيٰ، وصِفٰاتِكَ الْعُلْيٰا، طَهِّرْ قُلُوْبَنٰا مِنْ كُلِّ وَصْفٍ يُّبٰاعِدُنٰا عَنْ مُشٰاهِدَتِكَ ومَحَبَّتِكَ، وأٔمِتْنٰا عَلَي السُّنَّةِ والْجَمٰاعَةِ والشَّوْقِ إِليٰ لِقٰائِكَ يٰا ذَالْجَلٰالِ والْإِكْرٰامِ.
اَللّٰهُمَّ نَوِّرْ بِالْعِلْمِ قَلْبِيْ، واسْتَعْمِلْ بِطٰاعَتِكَ بَدَنِيْ، وخَلِّصْ مِنَ الْفِتَنِ سِرِّيْ، وأشْغِلْ بِالْإِعْتِبٰارِ فِكْرِيْ، وقِنِيْ شَرَّ وسٰاوِسِ الشَّيْطٰانِ وأٔجِرْنِيْ مِنْهُ يٰا رَحْمٰنُ، حَتّٰي لٰايَكُوْنَ لَهُ سُلْطٰانٌ.
رَبَّنٰا إِنَّنٰا اٰمَنّٰا، فَاغْفِرْ لَنٰا ذُنُوْبَنٰا، وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ. رَبَّنٰا واٰتِنٰا مٰا وَعَدْتَّنٰا عَليٰ رُسُلِكَ ولٰا تُخْزِنٰا يَوْمَ الْقِيٰامَةِ، إِنَّكَ لٰا تُخْلِفُ الْمِيْعٰادَ. بِرَحْمَتِكَ يٰا أٔرْحَمَ الرّٰاحِمِيْنَ».
ترجمه: «بار خدایا ! تو پروردگار من هستی که هیچ معبودی جز تو نیست. تو مرا آفریدی و من بندۀ توام، و تا زمانی که قدرت و توانی داشته باشم، بر عهد و پیمان تو، پایدار و ثابت قدم خواهم بود، و از شر و بدی آنچه انجام داده‌ام، به تو پناه می‌برم. خدایا ! به خاطر نعمت‌هایی که تو به من ارزانی فرموده‌ای به سوی تو برمی‌گردم، و از گناهان خویش، توبه و استغفار می‌کنم، پس مرا ببخش که سخت محتاجم؛ بی‌شک تنها تو هستی که گناهان را می‌بخشی و آنها را محو می‌فرمایی و قلم عفو بر آنها می‌کشی.
پروردگارا ! من از تو بهترین چیزهایی را می‌خواهم که از تو بندگان نیک و بزرگوارت خواسته‌اند، و به تو پناه می‌برم از شر تمام آن چیزهایی که بندگان نیک تو از آنها به تو پناه برده‌اند. پروردگارا ! به حق اسمای حُسنی و نامهای زیبا و صفات والایت، قلب مرا از آنچه ما را از ملاقات و محبت تو دور می‌گرداند، پاک و پاکیزه گردان، و ما را بر مکتب سنت و جماعت، و شوق به ملاقات خویش بمیران، ای پروردگار بزرگوار و گرامی!.
پروردگارا ! قلبم را با علم و دانش منوّر گردان و بدنم را در راه اطاعت و فرمانبرداری خویش به کار گیر، و درونم را از فتنه‌ها و امراضِ درونی پاکیزه دار، و فکرم را به عبرت گرفتن از دیگران مشغول دار، و مرا از وسوسه‌ها و افکار نامطلوب شیطانی محفوظ دار، و مرا از شر شیطان به خودت پناه ده، ای خدای بخشنده و بزرگوار! تا هیچ گونه تسلطی بر من نداشته باشد.
پروردگارا ! ما ایمان آورده‌ایم، پس گناهان ما را ببخش و ما را از آتش دوزخ بدور دار. پروردگارا ! آنچه را که بر زبان پیامبران خود به ما وعده داده‌ای از قبیل: پیروزی دنیا و نعمت آخرت، به ما عطا کن و در روز رستاخیز ما را با درآوردن به دوزخ، خوار و زبون مگردان، بی‌گمان تو وعده خلافی نخواهی کرد. به حق رحمتت ای مهربانترین مهربانان».
* * *
[5] «حِجر اسماعیل ÷» میان رکن شمالی و رکن شمالی و رکن غربی کعبه قرار دارد. «حِجر» به معنای پناه و دامن است و از این رو به اسماعیل ÷منسوب کرده‌اند که وقتی دیوارهای کعبه برافراشته شد، او برای پناه بردن از گرمای خورشید، در سایه و کنار این دیوار می‌نشست، و یا این که سایبانی کنار آن برای خود می‌ساخت و در آن پناه می‌گرفت. «حِجر» که اکنون با نیم دایره‌ای کوتاه محصور شده است، دارای دیواری به ارتفاع ۳۲/۱ متر و پهنای ۵/۱ متر و با دو دَرِ شرقی و غربی است. طول آن از دیوار کعبه (زیر ناودان طلا) تا دیوار حِجر، حدود ۸۰/۶ متر و عرض آن میان دو در شرقی و غربی ۷۷/۸ متر است. از این مقدار سه متر آن، که از دیوار کعبه آغاز می‌شود، در طول، جزو کعبه و بنای اصلی است.