دعا هنگامی که چشم حاجی به خانۀ خدا افتاد
وقتی که حاجی به مکۀ مکرمه داخل شد، و نظرش به کعبۀ مشرفه افتاد، این دعا را بخواند:
«اَللهُ اَكْبَرُ، اَللهُ اَكْبَرُ، اَللهُ اَكْبَرُ، لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ، لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ، لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ، لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لٰا شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ ولَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِيْ ويُمِيْتُ وهُوَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٍ.
اَللّٰهُمَّ أٔنْتَ السَّلٰامُ ومِنْكَ السَّلٰامُ، حَيِّنٰا رَبَّنٰا بِالسَّلٰامِ. اَللّٰهُمَّ زِدْ هٰذٰا الْبَيْتَ تَشْرِيْفاً وتَعْظِيْماً وتَكْرِيْماً ومَهٰابَةً، وزِدْ مَنْ شَرَّفَهُ وكَرَّمَهُ مِمَّنْ حَجَّهُ أٔوِ اعْتَمَرَهُ تَشْرِيْفاً وتَكْرِيْماً وتَعْظِيْماً وبِرّ اً».
ترجمه: «خدا بزرگ است. خدا بزرگ است. خدا از همه چیز و همه کس بزرگتر و برتر است و همه در برابر عظمت و بزرگی او حقیر و کوچک‌اند. به جز الله معبودی به حق نیست. به جز الله معبودی به حق نیست. به جز الله معبودی به حق نیست. به جز الله معبودی دیگر نیست، او ذات یکتا و یگانه‌ای است که هیچ شریک و انباز و همبر و همسنگی برای او نیست، و تمام حاکمیت‌ها و مالکیت‌ها و ستایش و تعریف‌ها سزاوار اوست، می‌میراند و زنده می‌کند و او بر هر چیز توانا و چیره است.
خداوندا ! سلام تویی که از عیب و نقص پاکی، و سلامتی از طرف تو است. پروردگارا ! ما را با سلامتی از همۀ ناملایمات، گرامی بدار و زنده نگاهدار.
پروردگارا ! بر شرف و بزرگی، و کرامت و شکوه این خانه بیفزای، و بر شرف و کرامت و بزرگواری و نیکوکاری کسی که آن را شریف و گرامی داشت از کسانی که به نیت حج و عمرۀ آن آمده‌اند، بیفزای».
تذکر: پس از این، آنچه را که از خوبی‌های دنیا و آخرت می‌خواهد، دعا کند، زیرا این وقت، وقت قبول شدن دعا است.
پیامبر جمی‌فرماید: «تُفتح ابوابُ السماءِ ويُستجاب الدعاءُ في اربعةِ مواطنٍ: عند التقاء الصفوف في الجهاد، وعند نزول الغيث، وعند اِقامة الصلوة، وعند رؤية الكعبة» [طبرانی، معجم کبیر].
«در چهار جا درهای آسمان گشوده می‌شود، و دعا به اجابت می‌رسد: موقع به هم رسیدن صف مجاهدین و صف کفار در راه خدا، هنگام آمدن باران، هنگام اقامۀ نماز و هنگام دیدن خانۀ خدا».
***