دعاهای سفر برای حاجی
مستحب است که شخص حاجی پیش از سفر حج و قبل از جدایی از خویشاوندان و دوستان، از آنها طلب عفو و بخشش نماید و آنان را برای دعای خیر برای خود و تمام مسلمانان سفارش کند.
و چون بخواهد از خانه بیرون رود، دو رکعت نماز نفل بخواند، و بعد از خواندن نماز، هر گاه نزدیک دروازۀ خانه رسید، سورۀ «انّا انزلناه في ليلة القدر» را تا آخر بخواند:
﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةِ ٱلۡقَدۡرِ١ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ٢ لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ خَيۡرٞ مِّنۡ أَلۡفِ شَهۡرٖ٣ تَنَزَّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمۡرٖ٤ سَلَٰمٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطۡلَعِ ٱلۡفَجۡرِ٥﴾[القدر: ۱-۵].
ترجمه: «ما قرآن را در شب قدر فرو فرستادهایم. تو چه میدانی شب قدر کدام است و چه اندازه عظیم است؟ شب قدر، شبی است که از هزار ماه بهتر است. فرشتگان و جبرئیل در آن شب با اجازۀ پروردگارشان، پیاپی به کرۀ زمین و به سوی پرستشگران و عبادت کنندگانِ شب زندهدار، میآیند برای هر گونه کاری که بدان یزدانِ سبحان دستور داده باشد. آن شب، شب سلامت و رحمت و درود فرشتگان بر مؤمنانِ شب زندهدار است تا طلوع صبح».
و بعد از خارج شدن از خانه به اندازۀ توانایی خویش، چیزی صدقه نماید، و در ضمن «آیۀ الکرسی» را نیز بخواند:
﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَةٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ مَن ذَا ٱلَّذِي يَشۡفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيۡءٖ مِّنۡ عِلۡمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَۚ وَسِعَ كُرۡسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۖ وَلَا ئَُودُهُۥ حِفۡظُهُمَاۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡعَظِيمُ٢٥٥﴾[البقرة: ۲۵۵].
ترجمه: «خدایی به جز الله وجود ندارد و او زندۀ پایدار و جهان هستی را نگهدار است. او را نه چُرتی و نه خوابی فرا نمیگیرد و همواره بیدار است و سستی و رخوت بدو راه ندارد. از آنِ اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و در مُلک کائنات، او را انباز و شریکی نیست.
کیست آن که در پیشگاه او میانجیگری کند مگر با اجازۀ او؟ میداند آنچه را که در پیش روی مردمان است و آنچه را که در پشت سر آنان است و مطّلع بر گذشته و حال و آینده است. چیزی از علم او را فرا چنگ نمیآورند جز آن مقداری را که وی بخواهد و علم و دانشِ محدود دیگران، پرتوی از علم بیپایان و بیکران او است. اریکۀ قدرت و فرمانروایی او آسمانها و زمین را در برگرفته است، و نگهداری آن دو برای او گران نیست و وی را درمانده نمیسازد و او بلند مرتبه و سترگ است».
سپس این دعاها را بخواند:
«اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ أٔعُوْذُ بِكَ أٔنْ أٔضِلَّ أٔوْ أُضَلَّ أٔوْ أٔزِلَّ أٔوْ أُزَلَّ أٔوْ أٔظْلِمَ أٔوْ أُظْلَمَ أٔوْ أٔجْهَلَ أٔوْ يُجْهَلُ عَلَيَّ».
«اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْئَلُكَ فِيْ سَفَرِنٰا هٰذَا الْبِرَّ والتَّقْوٰي ومِنَ الْعَمَلِ مٰا تَرْضيٰ. اَللّٰهُمَّ هَوِّنْ عَلَيْنٰا سَفَرَنٰا هٰذٰا واطْوِلَنٰا بُعْدَهُ»
«اَللّٰهُمَّ أٔنْتَ الصّٰاحِبُ فِيْ السَّفَرِ والْخَلِيْفَةُ فِيْ الْأٔهْلِ والْمٰالِ والْوَلَدِ»
«اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ أٔعُوْذُ بِكَ مِنْ وَعْثٰاءِ السَّفَرِ وكَآبَةِ الْمَنْظَرِ وسُوْءِ الْمُنْقَلَبِ فِيْ الْمٰالِ والْأٔهْلِ والْحَوْرِ بَعْدَ الْكَوْرِ ودَعْوَةِ الْمَظْلُوْمِ»
«اَللّٰهُمَّ إِنّٰا نَسْئَلُكَ أٔنْ تُطْوِيَ لَنٰا الْأٔرْضَ وتُهَوِّنَ عَلَيْنَا السَّفَرَ، وارْزُقْنٰا فِيْ سَفَرِنٰا هٰذٰا السَّلٰامَةَ فِيْ الدِّيْنِ والْعَقْلِ والْبَدَنِ والْمٰالِ والْوَلَدِ، وتُبَلِّغَنٰا حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرٰامِ وزِيٰارَةِ مَدِيْنَةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ أٔفْضَلُ الصَّلٰوةِ والسَّلٰامِ»
«اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ لَمْ أٔخْرُجْ أٔشِراً ولٰابَطَراً ولٰا رِيٰاءً ولٰا سُمْعَةً، بَلْ خَرَجْتُ إِتِّقٰاءَ سَخَطِكَ وابْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِكَ وشَوْقاً إِليٰ لِقٰائِكَ وقَضٰاءً لِفَرْضِكَ وإِتّبٰاعاً لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ ج.
اَللّٰهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنِّيْ، وصَلِّ وسَلِّمْ عَليٰ أٔشْرَفِ خَلْقِكَ، وأٔكْرَمِ رُسُلِكَ سَيِّدِنٰا ونَبِيِّنٰا مُحَمَّدٍ جوعَليٰ الِهِ وأٔصْحٰابِهِ أٔجْمَعِيْنَ».
ترجمه: «پروردگارا ! من به تو پناه میبرم از اینکه گمراه شوم یا گمراه کرده شوم، یا از راه راست بلغزم یا لغزانده شوم، و یا ظلم و ستم کنم و یا بر من ظلم و ستم کرده شود، و یا جهالت و بیخردی کنم یا مورد جهالت بیخردان قرار گیرم.
خدایا ! ما در این سفر، از تو نیکی و پرهیزگاری را میخواهیم و از تو اعمال و کرداری را میطلبیم که تو از انجام آنها راضی و خشنود هستی.
پروردگارا ! این سفر (سفر حج) را بر ما آسان بفرما، و دوری مسافت آن را بر ما کوتاه بکن.
خداوندا ! تو در سفر، همراه ما و در اهل و مال و فرزندان، جانشین و کارساز مائی. پروردگارا ! به تو پناه میبرم از شدائد و سختیهای سفر و از دیدن حالت بد (در سفر)، و به تو پناه میبرم از دیدن بدی و خرابی در مال و اولاد خود در وقت برگشتن. و به تو پناه میبرم از به هم خوردن کار، بعد از درست شدن آن، و به تو پناه میبرم از بد دعائی مظلوم و ستم دیده.
پروردگارا ! عاجزانه از تو میخواهیم تا دوری مسافت این سفر (سفر حج) را بر ما کوتاه و آسان بفرمائی، و از تو میخواهیم تا در این سفر، سلامتی در دین و عقل، و تندرستی در جسم و تن، و بهبودی و خوشی در مال و فرزند به ما عطا بفرمائی، و از تو میخواهیم تا به ما توفیق حج خانهات را و زیارت شهر پیامبرت را عنایت بفرمایی.
پروردگارا ! من از روی سرمستی و سبکسری، و غرور و خودخواهی، و ریاء و تظاهر و سُمعه و خودنمایی، به سوی حج خانهات رهسپار نشدهام، بلکه به این نیت خانهات را حج میکنم تا از خشم و غضب تو محفوظ مانم، و رضایت و خشنودیات را بدست آورم، و مشتاق و آرزومند ملاقاتت گردم، و فرمان و دستورت را به جای آورم، و از تعالیم و آموزههای تابناک پیامبرت (حضرت محمد ج) پیروی و اتباع نمایم.
پروردگارا! حال که چنین است، این را از من بپذیر، و بر شریفترین مخلوقاتت و برگزیدهترین پیامبرانت، آقا و پیامبر ما (حضرت محمد ج) و بر آل و جملگی یارانش، سلام و درود بفرست».