دعای وقوف به «مشعر الحرام» (کوه قُزَح)
شخص حاجی بکوشد که در این موقفِ بس بزرگ و متبرّک، برای خود و پدر و مادر و تمام مسلمانان جهان، طلب آمرزش و مغفرت و پیروزی نموده و برای آنها دعا نماید، و در «مشعر الحرام» به گفتن «تلبیه» (لبيك اَللّٰهُمَّ لبيك...) و «تهلیل» (لا إله إلا الله وحده لا شريك له...) و «تکبیر» (لا إله إلا الله و الله اكبر) و «تحمید» (الحمدُ لله) و «تسبیح» (سبحان الله) و تلاوت قرآن و ذکر و دعا مشغول شود، و این دعا را نیز بخواند:
«اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ أٔسْأٔلُكَ فَوٰاتِحَ الْخَيْرِ وخَوٰاتِمَهُ وجَوٰامِعَهُ وأٔوَّلَهُ واٰخِرَهُ وظٰاهِرَهُ وبٰاطِنَهُ والدَّرَجٰاتِ الْعُلٰا فِي الْجَنَّةِ وأٔنْ تُصْلِحَ لِيْ شَأْنِيْ كُلَّهُ وأٔنْ تَصْرِفَ عَنِّيَ الشَّرَّ كُلَّهُ فَإِنَّهُ لٰايَفْعَلُ ذٰلِكَ غَيْرُكَ ولٰايَجُوْدُ بِهِ إِلّٰا أٔنْتَ.
اَللّٰهُمَّ كَمٰا وَفَّقْتَنٰا فِيْ هٰذَا الْمَكٰانِ، فَوَفِّقْنٰا لِذِكْرِكَ كَمٰا هَدَيْتَنٰا، واغْفِرْ لَنٰا وارْحَمْنٰا كَمٰا وَعَدْتَّنٰا بِقَوْلِكَ، وقَوْلُكَ الْحَقُّ:﴿فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ١٩٨ ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ١٩٩﴾[البقرة: ۱۹۸-۱۹۹].
اَللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كُلُّهُ، ولَكَ التَّقْدِيْسُ كُلُّهُ، ولَكَ الْكَمٰالُ كُلُّهُ، ولَكَ الْجَلٰالُ كُلُّهُ، ولَكَ النَّعْمٰاءُ كُلُّهُ، ولَكَ الشُّكْرُ كُلُّهُ. اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِيْ جَمِيْعَ مٰا أٔسْلَفْتُهُ، واعْصِمْنِيْ فِيْمٰا بَقِيَ، وارْزُقْنِيْ عَمَلاً صٰالِحاً تَرْضيٰ بِهِ عَنِّيْ يٰا ذَا الْفَضْلِ الْعَظِيْمِ.
اَللّٰهُمَّ إِنِّيْ أٔسْتَشْفِعُ إِلَيْكَ بِخَوٰاصِّ عِبٰادِكَ وأٔتَوَسَّلُ بِكَ إِلَيْكَ، أٔسْأٔلُكَ أٔنْ تَرْزُقَنِيْ جَوٰامِعَ الْخَيْرِ كُلِّهِ، وأٔنْ تَمُنَّ عَلَيَّ بِمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَليٰ أٔوْلِيٰائِكَ، وأٔنْ تُصْلِحَ حٰالِيْ فِي الدُّنْيٰا والْاٰخِرَةِ، وأٔنْ تَرْحَمَنِيْ يٰا أٔرْحَمَ الرّٰاحِمِيْنَ.
اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِيْ ولِوٰالِدَيّ ولِجَمِيْعِ الْمُؤْمِنِيْنَ والْمُؤْمِنٰاتِ والْمُسْلِمِيْنَ والْمُسْلِمٰاتِ، اَلْأٔحْيٰاءِ مِنْهُمْ والْأٔمْوٰاتِ، إِنَّكَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٍ وأٔنْتَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.
رَبَّنٰا اٰتِنٰا فِي الدُّنْيٰا حَسَنَةً وفِيْ الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ. بِرَحْمَتِكَ يٰا عَزِيْزُ يٰا غَفّٰارُ، يٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِيْنَ.
وَ صَلِّ اَللّٰهُمَّ وسَلِّمْ عَليٰ سَيِّدِنٰا ونَبِيِّنٰا مُحَمَّدٍ وعَليٰ اٰلِهِ وأٔصْحٰابِهِ أٔجْمَعِيْنَ بِرَحْمَتِكَ يٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِيْنَ.
ترجمه: «پروردگارا ! من از تو شروع و فرجام تمام خوبیها، و آغاز و انتهای همۀ نیکی‌ها، و ظاهر و باطن جملگی خوبیها را خواستارم، و از تو درجات والای بهشت را خواهانم، و از تو می‌خواهم تا همۀ کارهایم را اصلاح فرمایی و به سامان رسانی، و همۀ بدی‌ها را از من دور گردانی، چرا که غیر تو نمی‌تواند این کارها را انجام دهد و به جز تو کسی نیست که آنها را به من ارزانی دارد.
پروردگارا ! همانگونه که ما را به آمدن به این مکان مقدس و متبرّک، موفق فرمودی، و اینجا را به ما نشان دادی، ما را برای یاد کردن خویش نیز - همچنانکه ما را هدایت کردی - توفیق ده. و همچنانکه با گفتارت به ما وعده دادی، ما را بیامرز و به ما رحم کن، چرا که گفتار تو حق است؛ و گفتار تو این است:
«هنگامی که از «عرفات» به سوی «مزدلفه» روان شدید، خدا را با تهلیل و تکبیر و تلبیه در نزد «مشعر الحرام» یاد کنید، و همانگونه که شما را رهنمون کرده است، خدا را یاد کنید و با تضرع و زاری و بیم و امید و این که گویی او را می‌بینید، به ذکر و یادش بپردازید، بی‌گمان پیش از آن، از جملۀ گمراهان بوده‌اید. پس از همانجا که مردم روان می‌شوند و از مکان واحدی به نام «عرفات» به سوی سرزمین «منی» می‌کوچند روان شوید، و از خداوند آمرزش گناهان و کجرویهای پیشین خود را بخواهید و بدانید که بی‌گمان خداوند آمرزنده و مهربان است و توبه و بازگشت بندگان مخلص را می‌پذیرد».
خداوندا ! تمام حمد و ستایش‌ها مخصوص توست، و تمام تقدیس و پاکیها برای توست، و تمام کمال و بلند مرتبه‌گی‌ها لایق توست، و تمام عظمت‌ها و بزرگواریها زیبندۀ توست، و تمام نعمت‌ها و احسان‌ها از آنِ توست، و تمام شکر و سپاسها در خور ذات توست، پروردگارا ! تمام گناهانی را که پیش از این انجام داده‌ام بیامرز، و مرا در باقی عمرم از گناه و معصیت و نافرمانی خویش محفوظ بدار، و انجام کارهای نیک و شایسته‌ای ارزانی‌ام کن که به وسیلۀ آن از من راضی و خرسند گردی، ای صاحب فضل بزرگ و احسان سترگ!.
خداوندا ! من به وسیلۀ بندگان خاصِّ درگاهت، از تو شفاعت می‌خواهم و به وسیلۀ تو به تو متوسل می‌شوم و از تو می‌خواهم که تمام خوبیها را بهره‌ام گردانی و آن منّت و احسانی را بر من کنی که بر اولیاء و دوستان خود نمودی، و از تو می‌خواهم که در دنیا و آخرت مرا خوش و خرم گردانی و حال و وضع مرا در دنیا و آخرت نیکو گردانی، ای مهربانترین مهربانان!.
پروردگارا ! مرا و پدر و مادر مرا و تمام مردان با ایمان و زنان باایمان و مردان مسلمان و زنان مسلمان، و مردگان و زندگان آنها را بیامرز، بی‌شک تو بر هر چیز توانایی و براستی تو پروردگار بخشندۀ مهربانی هستی.
خداوندا ! در دنیا و آخرت به ما نیکی عطا فرما و سرای دنیا و آخرت ما را خوش و خرم گردان و ما را از عذاب آتش دوزخ، محفوظ نگاهدار. ای خداوند غالب و چیره، و ای پروردگار بسیار بخشنده، و ای مهربانترین مهربانان.
خداوندا ! بر سرور و پیامبر ما حضرت محمد جو بر جملگی آل و اصحابش درود و سلام بفرست. به حق رحمتت ای مهربانترین مهربانان».
تذکر:
حجّاج محترم توجه داشته باشند که در سرزمین «عرفات»، و در «مشعر الحرام» علاوه از اذکار و دعاهای گوناگون، چند دعا را بسیار بخوانند و به طور مکرّر و زیاد آنها را در هر حال تکرار کنند، این دعاها عبارتند از:
الف) «تلبیه»: «لَبَّيْكَ اَللّٰهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لٰا شَرِيْكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ والنِّعْمَةَ لَكَ والْمُلْكَ، لٰا شَرِيْكَ لَكَ».
ب) «تکبیر»: «لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لٰا شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ ولَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِيْ ويُمِيْتُ وهُوَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٍ».
ج) خواندن «رَبَّنٰا اٰتِنٰا فِي الدُّنْيٰا حَسَنَةً وفِيْ الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ»