دعای مزدلفه
شخص حاجی بعد از غروب آفتاب، و پیش از خواندن نماز مغرب و عشاء، سواره یا پیاده از «عرفات» به سوی «مزدلفه» حرکت کند و در راه به طور مکرر و زیاد «تلبیه» و «تکبیر» بگوید:
«تلبیه»: «لَبَّيْكَ اَللّٰهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لٰا شَرِيْكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ والنِّعْمَةَ لَكَ والْمُلْكَ، لٰا شَرِيْكَ لَكَ».
«تکبیر»: «لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لٰا شَرِيْكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ ولَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِيْ ويُمِيْتُ وهُوَ عَليٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٍ».
و هنگام رسیدن به «مزدلفه» بسیار قرآن بخواند و به اذکار و دعاها برای خود و تمام مسلمانان جهان مشغول شود و این دعا را نیز بخواند:
«اَللّٰهُمَّ إِلَيْكَ أٔرْغَبُ، وإِيّٰاكَ أٔرْجُوْا، فَتَقَبَّلْ نُسُكِيْ ووَقْفَتِيْ وارْزُقْنِيْ فِيْ هٰذَا الْمَوْقِفِ الْعَظِيْمِ مِنَ الْخَيْرِ أٔكْثَرَ مِمّٰا أٔطْلُبُ، ولٰاتُخَيِّبْنِيْ يٰا اَللهُ! إِنَّكَ أٔنْتَ اللهُ الْجَوّٰادُ الْكَرِيْمُ، رَبَّنٰا اٰتِنٰا فِي الدُّنْيٰا حَسَنَةً وفِيْ الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ».
ترجمه: «خدایا ! شوق و علاقه‌ام فقط به سوی توست، و تنها امیدم به رحمت توست، از این رو عبادتم را بپذیر و وقوف به عرفه را از من قبول بفرما، و در ازای عبادت و بندگی کردنم در این موقفِ بزرگ، خیر فراوانی را (بیش از آنچه می‌خواهم) به من ارزانی بدار، و مرا ناامید و دست خالی مگردان، براستی تو خدای یکتای بخشایشگرِ بزرگواری.
پروردگارا ! در دنیا و آخرت به ما نیکی عطا فرما و سرای دنیا و آخرت ما را خوش و خرم گردان و ما را از عذاب آتش دوزخ محفوظ نگاهدار».
تذکر: مستحب است که در هنگام رسیدن به «مزدلفه» دعای «رَبَّنٰا اٰتِنٰا فِي الدُّنْيٰا حَسَنَةً وفِيْ الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وقِنٰا عَذٰابَ النّٰارِ»را بسیار بخواند.
* * *