یادآوری چند نکته برای حجّاج و زائران سرزمین وحی

۱- چون دعا کلید استجابت عبادات، و کیمای دفع بلا و کلید گنج‌های ظاهری و معنوی و موجب خشنودی خداوند است، از این رو حجّاج محترم و زائران سرزمین وحی باید این ایام بزرگ و ملکوتی حج و عمره را غنیمت شمارند و تمام توان و قدرت خویش را در خواندن ذکر و دعا و قرائت قرآن به کار گیرند و انواع دعاها و اذکار را که خیر دنیا و آخرت را در بر دارند بخوانند و برای خود و پدر و مادر و خویشاوندان و اساتید و همراهان و دوستان و تمام مسلمانان و مؤمنان دعا کنند، و بکوشند تا همۀ وقت خود را در این موقف بزرگ و این حالت ملکوتی شگفت به دعا و ذکر و استغفار گذرانیده و لحظه‌ای را غفلت نورزند، زیرا این ایام برخلاف روزهای دیگر سال است که اگر از دست رفت، بازیافتنش ممکن نیست، زیرا چه بسا که این ایام در عمرش دیگر هیچ بار تکرار نشود، و این اولین و آخرین فرصت در زندگی‌اش باشد.

۲- دعاهای این مجموعه برگرفته شده از آیات قرآنی و احادیث نبوی، و آثار صحابه و دعاهای اسلاف و بزرگان دینی، و کتابهای معتبر فقهی و حدیثی است که در مناسبتهای حج و عمره نقل شده‌اند.

۳- اگر شخصی نتواند این دعاها را حفظ نماید، می‌تواند از روی کتاب آنها را بخواند، و اگر این نیز برایش ممکن نبود، می‌تواند مضمونی که در ترجمۀ آنها نوشته شده، به زبان اداء نماید.

۴- مجموعۀ دعاهای حاضر، نگارش، ترجمه و برگزیده‌ای از معروفترین دعاهای فرهنگ غنی اسلامی است. نظر به اهمیت و نقش دعا در زندگی روحی انسان، و انسی که مردم ما با ادعیۀ اسلامی دارند، این کتاب تدوین شده است، و به صورتی که می‌نگرید ساماندهی و آمادۀ تقدیم به دوست‌داران الهی و عارفانه دلسوخته گردیده است.

در هر صورت توسل جستن انسان به این دعاها توأم با اخلاص و عمل و اعتقاد و توجه قلبی، موجب کمال حج و عمرۀ شخص حاجی بوده و گشایندۀ مشکلات و برآورندۀ حاجات فردی و اجتماعی، دنیوی و اخروی، مادی و معنوی، سیاسی و نظامی، فرهنگی و اقتصادی، عبادی و خانوادگی، اخلاقی و عرفانی و... است.

۵- از حُجّاج و زائران محترم خواهانیم تا در سرزمین وحی و در حرمین شریفین (مکۀ مکرمه، و مدینۀ منوره)، نویسنده و ناشر را نیز از دعای خیر خویش فراموش نکنند. به امید آنکه خداوند متعال این خدمت ناچیز را بپذیرد و موجب پاداش اخروی نویسنده، ناشر و تمام مسلمانان جهان قرار دهد.

می‌تواند که دهد اشک مرا حُسن قبول

آنـکه دُر سـاخته است قطرۀ بارانی را فیض محمد بلوچ

۲۹/۱/۱۳۸۸ خورشیدی