وظایف و صلاحیت‌های مجلس شورا
شورا به عنوان ركن مهمی در تشكیلات دولت اسلامی، دارای یک سلسله وظایف و صلاحیت‌های مشخص، اعم از خصوصی و عمومی می‌باشد كه مكلف است وظایف و صلاحیت‌های خویش را به وجه احسن و در حدود قانون و شریعت اسلامی، اجرا و اعمال نماید.
بر خلاف حكومت‌های مطلقه و استبدادی كه شورا در آن جنبه تشریفاتی داشته و فقط برای مشروعیت بخشیدن به اعمال حكومت از آن استفاده می‌شود. یا در دولت‌های مردم سالار (دموكرات)! كه شورا میدان رقابت‌های نابجای احزاب و گروه‌های مختلف سیاسی است؛ و اعضای شورا بدون توجه به منافع جمعی، بخاطر منافع فردی، گروهی، حزبی و... گاه طرفدار حكومت (پوزیسیون [۷۱]) و گاه مخالف آن (اپوزیسیون [۷۲]) می‌شوند، در دولت اسلامی، شورا به مثابه ممثل آرای امت مسلمه و انعكاس دهنده افكار عمومی است. واقعاً مستقل و با صلاحیت بوده و با توجه به شریعت اسلام، موافقت و یا مخالفت خویش را در مورد موضوعی ابراز می‌نماید و از پوزیسیون و اپوزیسیون بودن دایمی كه ناحق و غیر مشروع است، اجتناب می‌كند.
آن طوری كه ذكر گردید، شورا دارای وظایف و صلاحیت‌هایی است كه برخی از آن‌ها جنبه اختصاصی داشته و تنها به شورا مربوط می‌شود، اما برخی دیگر وظایف و صلاحیت‌هایی‌اند كه میان شورا و سایر اركان و نهادهای حكومتی مشترک می‌باشد كه اهم این وظایف و صلاحیت‌ها عبارت‌اند از:
[۷۱] پوزیسیون و یا پوزیشن به حزب، سازمان و یا گروهی اطلاق می‌شود كه طرفدار دولت (دستگاه حاكمه) است، به نفع آن فعالیت می‌كند و از حاكمیت و برنامه‌های آن چه در داخل شورا و چه خارج از آن -به حق و یا به غیر حق- حمایت نموده و به آن رای موافق می‌دهد. [۷۲] اپوزیسیون عكس پوزیسیون است. اپوزیسیون حزب، سازمان و یا گروه مخالف دولت (حاكمیت و حاكم بر سر اقتدار) است كه همواره تلاش می‌كند دولت و نظام حاكمه را ضعیف ساخته و یا ضعیف و ناتوان جلوه دهد. اپوزیسیون از دولت و موقف آن- چه به حق و چه به ناحق- انتقاد می‌كند، به برنامه‌هایش رای مخالف می‌دهد و علیه آن مبارزه می‌نماید.