چرایی خطر وهابیت
١- به دلیل اینکه عقاید و افکار وهابیت در قرن دوم مخالف اهل سنت بوده علمای اهل سنت از آن زمان به بعد هرگاه مناسبتی پیش آمده علیه عقاید وهابیت رستمی مغربی فتوا صادر کرده‌اند.
٢- از اواخر قرن دوازده و اوایل قرن سیزده هجری که استعمار انگلیس از بیداری اسلام سخت بیمناک بود وقتی دعوت اصلاحی محمد بن عبدالوهاب(١٢٠٦ـ ١١١٥ هـ ق) در صدد اصلاح و پاکسازی اسلام از خرافات و بدعت‌ها آغاز به کار کرد، ابتداء دعوت او منسوب به خودش یعنی محمدی معروف شد اما بعدها جیره خواران خان نعمت استعمار وقتی با حرکت وهابی مغرب در قرن دوم آشنا شدند، و موج نفرت و انزجار مسلمانان و فتاوای متعدد علمای اهل سنت را درباره آن حرکت مشاهده کردند، تصمیم گرفتند که حرکت اصلاحی محمدی را هم وهابی بنامند.
٣- از آنجایی که حرکت اصلاحی محمدی به رهبری محمد بن عبدالوهاب پس از قرن‌ها جمود و تحجر در جهان اسلام در کنار سایر حرکت‌های اصلاحی اظهار وجود کرد و بویژه در مسائل حساس و عوام پسندی مانند بدعات قبور و گنبد و بارگاه شروع به فعالیت نمود طبعا واکنش تند عوام را به دنبال داشت که از هر رسانه‌ای مؤثر‌تر عمل می‌کند.
٤- عدم وجود علمای همفکر و رسانه‌ای مؤثر در آغاز از یک سوء و تبلیغات منفی و گسترده شریف غالب استاندار عثمانی‌ها در مکه مکرمه علیه این حرکت که هم پیمان آل سعود یعنی دولت رقیب شریف غالب بود از سوی دیگر موج سوء ظن علیه محمد بن عبدالوهاب و حرکت اصلاحی‌اش را بر انگیخت و علماء که در بدو أمر از حقیقت این حرکت اطلاعی نداشتند واکنش‌هایی منفی نشان دادند که البته بعدها علمای اهل سنت دیدگاهشان را در این زمینه اصلاح کردند اما بدخواهان حرکت از موضع گیری‌های اولیه علیه این حرکت سوء استفاده کردند.
٥- چنانکه عرض شد اقدامات عملی این حرکت در تغییر منکر بویژه در خرابکردن قبرها و گنبدها و بارگاه‌هایی که خلاف سنت ساخته شده و اینک به مراکز خرافات و بدعات و احیانا شرک تبدیل شده بودند، از سوی شیعیان اثناعشری که علاقه فوق العاده‌ای به این پدیده‌ها دارند واکنش‌های شدید تری در پی داشت، عمق اختلافات شیعیان با اهل سنت از یک سو و تخریب گنبد و بارگاه‌ها (بویژه در بقیع و عراق که شیعیان خود را وارث این گنبد و بارگاه‌ها می‌دانستند! و امروزه کما کان خود را وارث این قبور منسوب به اهل‌بیت † می‌دانند!) از سوی دیگر بهانه اساسی دست کسانی داد که دنبال سوژه بودند، پس از سقیفه و فدک و کربلا که خیلی از عمرشان گذشته بود اینکه سوژه جدیدی پیدا شد و علاوه از اهل سنت دشمن جدیدی هم شناسایی شد که اسمش وهابیت است.[٢]
[٢]- در تهیه این بخش از محتوای کتاب تصحیح خطأ تاریخی حول الوهابیة از دکتر سعد الشویعر و منابع مختلف دیگر استفاده شده است.