گفتگوی عقلانی با شیعیان

مانع اصلی وحدت

پس با توجه به طرح تئوریسین‌ها و نظریه پردازان تشیع صلح و آشتی با هر دشمنی ممکن است جز وهابیت!، البته منافع استراتیژی و مصالح مختلف گاهی از شدت این خصومت کاسته و علی الظاهر چشم اندازی و لو تاریک و مبهم جهت آشتی در افق روابط شیعه و سنی ترسیم کرده است اما متأسفانه عمق این خصومت (با اهل سنت و البته در پوشش وهابیت) و قوت تأثیر تئوریسین‌های مذهبی به حدی قوی است که در عمل هیچگونه پیشرفتی حاصل نمی‌شود.

تظاهر به وحدت و شعار تقریب و کنفرانس‌های یکطرفه وحدت و تقیه تاکتیکی، در مقابل حوزه و دانشگاهای مسخر حوزه، و مراکز علمی، و رسانه‌های قالب بندی شده در جهت تحقق اهداف برنامه شیعه‌گری، و سایت‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای از قبیل سلام و سحر وکوثر و اهل بیت و غیره که نه تنها در جهت وحدت گامی بر نمی‌دارند بلکه در عوض همه این رجز خوانی وحدت را یک کار سبک و بی‌فایده می‌دانند، در واقع هم در برابر آنهمه موج گسترده شیعه گری و فراتر از آن، این شیعه گری و چند مهره سوخته آن را به رخ عوام کشیدن و از رسانه‌ها پخش کردن، خود بیانگر این حقیقت است.