امام از روی قصد حق را پنهان می‌کند!
٩- پرسش دیگر اینکه این بیچاره‌ای که آمده از امام فتوا بپرسد و امام از روی تقیه چیزی را بر خلاف حقیقت و برخلاف عقیده صحیح و درست خودش به او فرموده، و او به گمان اینکه این مطلب از امام معصومی صادر شده که از طرف خدا تعیین گردیده است، نخواسته و ندانسته به یک مطلب و عقیده باطل عمل کرده تکلیفش چیست؟ او چه تقصیری دارد؟!
او برای اینکه خدا را به یکتایی بپرستد و از شریعت محمد ج پیروی کند به کس دیگری اعتماد نکرد که سؤالش را از او بپرسد بلکه به سراغ امام معصومی رفت که از دروغ و خطا و اشتباه چه از روی قصد و چه از روی فراموشی منزه و پاک است!!
اما متأسفانه به دام تقیه افتاد و امام معصوم و پاک از دروغ و خطا طبعا به ناچار و از روی اجبار به او فتوای خلاف حقیقت داد!! یعنی بر خلاف حقیقت و مخالف عقیده باطنی خودش او را ارشاد و توجیه فرمود!!! گناه این بیچاره مسکین چیست؟!!