اندیشه نو - پیرامون اختلافات مذهبی

حکم سب ام‌المؤمنین عایشه ل

اما کسی که ام‌المؤمنین عایشه را به چیزی سب نماید که خداوند در قرآن او را تبرئه و پاکی او را اعلام نموده است، بدون خلاف کافر می‌شود. و بر این حکم ائمه بطور اجماع حکم نموده‌اند بدون هرگونه اختلاف نظری! از امام مالک روایت شده که فرمود: هر کس ابوبکر سرا دشنام دهد حد زده می‌شود و هر کس عایشه را سب نماید کشته خواهد شد، پرسیدند چرا؟ فرمود: هر کس او را متهم نماید با قرآن مخالفت ورزیده [۱۹]دلایلی که بر کفر بودن سب ام‌المؤمنین وجود دارند، صریح و ظاهر هستند از جمله:

اولاً: آنچه که امام مالک به آن استدلال می‌کند که می‌فرماید: این تکذیب قرآن است که بطور صریح و روشن برائت عایشه را اعلام کرده و تکذیب قرآن کفر است. ابن کثیر می‌گوید: تمام علماء متفق‌القول هستند که هر کس عایشه را به چیزی که در قرآن برائتش آمده متهم نماید کافر است، چون چنین کسی مخالف قرآن است [۲۰].

ابن حزم در توضیح و تعلیق بر قول امام مالک می‌نویسد: فرموده امام مالک صحیح است چون این دشنامها سبب مرتد گشتن او می‌شود، چون خداوند را تکذیب نموده است [۲۱].

ثانیاً: این اتهام باعث تنقیص شخصیت پیامبر صمی‌شود که قرآن در چند مورد به آن اشاره فرموده، از جمله: «کسانی که زنان پاکدامن و بی‏خبر (از هرگونه آلودگی) و مؤمن را متهم می‏سازند». ابن عباس سبه هنگام تفسیر این آیه می‌گوید: این در شأن عایشه لو همسران پیامبر صمی‌باشد و این مبهم و قابل توبه نیست، ولی هر کس یک زن مؤمن را قذف نماید خداوند راه توبه را به او می‌دهد ... در ادامه می‌گوید که مردی در جلسه خواست بلند شود و برای تفسیر زیبایش صورت ابن عباس سرا ببوسد [۲۲]. ابن عباسبتوضیح داده که این آیه در مورد کسانی نازل شده که عایشه لو همسران پاک پیامبر صرا قذف نمودند، چون قذف آنان طعن و دشنام به پیامبر صمی‌باشد، و هر کس زن کسی را متهم کند در واقع همسرش را مورد اذیت و آزار قرار داده است، همانگونه که باعث عار و ننگ است برای پسرش، چون نسبت ناپاکی را به همبسترش داده که این بزرگترین آزاری است که می‌توان به یک مرد رساند، حتی چنین تهمتی اگر به خودش نسبت داده می‌‌شد.

شیخ محمد بن عبدالوهاب : می‌گوید هرکس اتهام ناپاکی را به امّ‌المؤمنین عایشه مطهره لنسبت دهد، او از زمره عبدالله بن ابی سلول سردسته منافقین می‌باشد. «آنها که خدا و پیامبرش صرا آزار می‏دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و برای آنها عذاب خوارکننده‏ای آماده کرده است».

[۱۹] (الصارم المسلول ص ۵۶۶، ۵۶۶. نگا: المحلى ۱۱/۴۱۴، ۴۱۵). [۲۰] (تفسیر ابن کثیر: ۳/۲۷۶) نزد آیه ۲۳سوره النور. و در البدایة والنهایة ۸/۹۵، دار الکتب العلمیة اجماع علما بر آن است. [۲۱] (المحلی ۱۱/۴۱۵). [۲۲] نگا: ابن جریر: ۱۸/ ۸۳ و ابن کثیر: ۳/۲۷۷.