دیدگاه اهل سنت
در تفسیر تبین الفرقان از علامه شهید مولانا محمد عمر سربازی /اینگونه بیان شده است که: لفظ تقه به معنای نجات دادن است، بر وزن قضاه که قاعده آن در صرف مثل قضات است. در کل تقیه به معنای ترسیدن، نجات دادن و پرهیز کردن است. درباره تقیه و مراتب آن علماء سه گره میباشند.
۱- این گروه منکر تقیه بوده آن را بطور قطع رد میکنند، حال به هر نوع میخواهد باشد. (مذهب خوارج).
۲- این گروه بر عکس گروه اول به آن خیلی اهمیت قائل میشوند و آن را جزء عقاید مهم مذهبی خود میدانند. (اهل تشیع)
۳- گروه سوم اهل سنت میباشند که قائلاند تقیه همچون مدارات به سه صورت جائز و یک صورت ممنوع میباشد.