رأی امام صادق ÷
ائمه ‡این واقعیت را به خوبی میدانستند و در پرتوهمین واقعیت و فهم عمیقی که از قرآن داشتند ارشادات و فرمایشاتشان در تحریم متعه صریح و روشن است. عبدالله بن سنان میگوید ازامام صادق ÷درباره متعه پرسیدم فرمودند: «لا تُدنّس نفسك بها» «نفس خود را با آن کثیف مگردان». [بحار الانوار: ۱۰۰/ ۳۱۸] اگر متعه حلال میبود و اینقدر فضلیت! میداشت و شرط ایمان میبود «واعتقد بغير ديننا» چرا امام صادق ÷چنین تعبیری از آن بفرمایند؟ حضرت به این نیز اکتفا نکردند بلکه با صراحت حکم حرام بودن آنرا بیان فرمودند: از عمار روایت است که گفت امام صادق ÷فرمودند: «قد حرمت عليكم الـمتعة» تحقیقا متعه برشما حرام شده است. [فروع کافی ۲/۴۸، وسائل الشعیة: ۱۴/۴۵۰]. علاوه برآن امام صادق ÷اصحاب خودشان را همواره سرزنش میکردند واز صیغه کردن بر حذر میداشتند لذا میفرمودند: آیا یکی از شما خجالت نمیکشد که در جای پنهان و شرم آوری دیده شود آنگاه این کردار ناپسند او به حساب برادران و یاران صالح و نیکو کارش گذاشته شود؟! [فروع کافی: ۲/۴۴، وسائل الشيعة: ۱۴/ ۴۵۰].