جواب
۱- این ادعا از سوی حضرت زهرا لدر هیچ کتاب معتبری از شیعه و سنی ثبت نشده است.
۲- باید دانست که وصیت برادر میراث است، وقتی در ملک پیامبر صمیراث جاری نمی‌شود، وصیت چگونه جاری شود؟! وصیت و میراث هر دو انتقال مُلک بعد از مرگ می‌باشند. و دانستیم که انبیا بعد از خودشان اموال‌شان جزو بیت‌المال به شمار می‌آید.
۳- وصیت کردن برای شخص مخصوصی زمانی درست است که از سوی وصیت‌کننده چیزی خلاف آن صادر نشده باشد، وقتی پیامبر صفرمود: «مَا تَرَكْنَاهُ صَدَقَةٌ» حکم وصیت‌های دیگر را باطل کرده است.
۴- اگر هم وصیت شده باشد، ابوبکر ساز آن مطلع نبوده، پس ضروری است که شاهد بخواهد، آن هم بر اساس حکم قرآنی دو مرد و یا یک مرد و دو زن.
۵- اگر ابوبکر سبی‌خبر بود و به این علت نتوانست فدک را به فاطمه بدهد، چرا خود حضرت علی سدر زمان خلافت خویش این کار را نکرد؟ چه کسی مانع او بود؟ بلکه او نیز همانند بقیه در راه فقرا و مساکین و ابن سبیل خرج می‌کرد.
و اما در پایان این شبهه را نیز جواب دهیم، بعضی از علمای شیعه گفته‌اند: بر فرض اینکه دعوای هبه و یا وصیت از فاطمه‌ی زهرا درست نبوده، اما اگر حضرت زهرا با گرفتن فدک راضی می‌شد، چرا ابوبکر فدک را به او نبخشید تا اسباب رنجش پاره‌ی تن پیامبر صفراهم نشود؟ باید بگوییم که در این وقت یعنی ابتدای خلافت ابوبکر سایشان با بلایی عظیم گرفتار شده بودند، اگر رضایت خاطر حضرت زهرا لرا مقدم می‌داشتند، به دو صورت رخنه‌ی بزرگ در دین راه می‌یافت، اول آنکه به یقین مردم گمان می‌بردند که خلیفه در امور مسلمانان با تفاوت و تبعیض حکم می‌کند و رعایت نزدیکان خویش را می‌کند که بدون ثبوت دعوی، مدعای ایشان را برآورد می‌کند، در حالی که از دیگران برای اثبات دعوای خویش شاهد و گواه می‌خواهد، و این گمان موجب فساد عظیم در دین تا قیام قیامت می‌گردید و قضاوت و احکام نیز بهانه‌ای به دست می‌آوردند تا رعایت نزدیکان را داشته باشند.دوم آنکه در صورتی که حضرت زهرا لرا این زمین به طریق تملیک می‌داد، ملک وارث در حقیقت ملک مورث است، زیرا خلافت و نیابت اوست پس بازگرداندن این زمین که صدقه پیامبر صبود به حکم «مَا تَرَكْنَاهُ صَدَقَةٌ». در خاندان پیامبر صلازم می‌آمد، حال آنکه از رسول خدا صشنیده بود که «الْعَائِدَ فِي صَدَقَتِهِ كَالْكَلْبِ يَعُودُ فِي قَيْئِهِ» این حرکت عظیم از ابوبکرسهرگز امکان نداشت که صادر شود. اما دلیل دیگر اینکه در این صورت حضرت عباس سو ازواج مطهرات نیز برای سهم‌هایی درخواست می‌کردند و کار ابوبکر سمشکل می‌شد. و اگر این مصالح را در نظر می‌گرفت حضرت زهرا ناراحت می‌شد، ناچار به حکم حدیث نبوی که «الـمؤمن إذا ابتلى ببليَّتين اختار أهونهما». «هرگاه مؤمن به دو بلا گرفتار آید، پایین‌ترین و کم ضررترین را بگیرد». همین جانب را گرفت زیرا جبران این آسان‌تر بود، و همان طور که گذشت رضایت او را بعداً به جای آورد. اما اگر جانب دیگر را می‌گرفت فساد در دین روی می‌نمود.