اندیشه نو - پیرامون اختلافات مذهبی

مشروعیت لواط

قضیه تا همین جا تمام نمی‌شود، در روایاتی که در این باب در کتب اهل تشیع یافت میشود لواطت با زن را نیز جایز شمرده‌اند (العیاذبالله) و بدتر آنکه این روایات را به اهل بیت ‡منسوب کرده اند. بطور مثال:

۱- طوسی از عبد الله بن یعفور روایت می‌کند که:

از امام صادق÷ پرسیدم اگر مردی از «دُبُر» بازن نزدیک شود چه حکمی دارد؟ فرمودند: «لابأس إذا رضيت» «اگر زن راضی باشد اشکالی ندارد»! گفتم: پس معنی آیه کریمه ﴿فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُ﴾[البقرة: ۲۲۲]. چیست؟ فرمودند: این در صورتی است که فرزند خواسته باشند . فرزند از جایی بخواهید که خداوند به شما دستور داده است لذا خداوند می‌فرماید: ﴿نِسَآؤُكُمۡ حَرۡثٞ لَّكُمۡ فَأۡتُواْ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡ﴾[البقرة: ۲۲۳].

۲- طوسی از موسی بن عبد الملک از مردی روایت می‌کند که گفت:

از امام رضا پرسیدم که اگر مردی از عقب در دبر زن به او نزدیک شود چه حکمی دارد؟ فرمودند: «أحلّتها آية من كتاب الله» آیه‌ای از کتاب خدا آنرا حلال کرده است از قول حضرت لوط ÷که فرمود: ﴿هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطۡهَرُ لَكُمۡ﴾[هود: ۷۸]. او می‌دانست که آنها فرج را نمی‌خواهند. [الاسبتصار: ۳/۲۴۳].

۳- طوسی از علی بن الحکم روایت میکند که گفت:

از صفوان شنیدم که می‌گفت: به امام رضا ÷گفتم: یکی از مخلصین شما می‌خواهد از شما مسأله‌ای بپرسد اما خجالت می‌کشد فرمود: مسأله چیست؟ گفت: آیا جایز است که کسی در دبر با همسرش نزدیکی کند؟ فرمود: بله جایز است. [الاستبصار: ۳/۲۴۳].