مناظره امام جعفر صادق با یک رافضی

گواهی امام صادق

این آیه کریمه جواب بخش قبلی است که فرمود: ﴿فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ ٥﴾‌تا آخر آیات که امام صادق رحمت الله‌ علیه علیه می‌فرماید: درباره جد بزرگوارش صدیقسنازل شده است، ‌و این کاملا درست و بر حق است،‌ زیرا صدیقساز کسانی است که فعل شرط در آنان متحقق گردیده است که ایشان نه تنها چیزی که خداوند به انفاق آن امر فرموده داده است، بلکه علاوه برآن نیز نافله بسیار در راه خدا انفاق کرده است، زیرا ایشان از بزرگترین پرهیزگاران بود، و به تمام معنی ﴿صَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ﴾را عنییت بخشیده است.

گر چه ظاهر سیاق آیات مختص به ابوبکر صدیقسنیست بلکه هر کسی به آن عمل کند مشمول آیه کریمه قرار می‌گیرد و صدیق بحمدلله از آنان است،‌ و در نزد علماء همین تفسیر معتبر است که اگر بخواهند برای صفات مذکور در این آیه موصوف تعیین کنند موصوف اول صدیق اکبر است.

همچنانکه از عموم آیات بر می‌آید هر مؤمنی می‌تواند مشمول آیات کریمات قرار گیرد اما امام صادق÷شخص ابوبکر صدیق را در اینجا تعیین فرموده است به قرینه آیاتی که به دنبال می‌آید،‌ و این تعیین کاملاً درست است البته اختصاص به ایشان ندارد که بقیه را شامل نشود، ‌کسانی هم که از علماء بطور کلی تعیین را نپذیرفته‌اند، ‌تعیین مشخص را رد کرده‌اند، ‌و نه تعیین مصداق یا اولین مصداق‌ها را.

به عبارت دیگر انحصار را نپذیرفته‌اند که بگوییم فلان آیه (بویژه آیه‌هایی که می‌تواند عمومیت داشته باشد)‌ انحصارا درباره فلانی است.