ويژگی انحصاری دیگر ابوبکر صدیق
اینجا جمله تجلل بالعباء استعمال شده که معنی تجلل استتر است یعنی از فقر خودش را در عبایش پیچانده بود و این مطلبی است که امام صادق÷ذکر کرده از عایشه صدیقه بنت صدیقبمحبوبه رسول خداصنیز نقل شده است.
چنانکه ابوحاتم باسندش از ام المؤمنینلنقل میکند که فرمود:
«أنفق أبوبكر علي النبيج أربعين الفاً».
«ابوبکر چهل هزار بر پیامبر صخرج کرد».
همچنین از عروه ابن زبیرسروایت است که گفت: ابوبکر هنگامی که مسلمان شد چهل هزار سرمایه داشت که همه آن را بر رسول خداصو در راه خدا خرج کرد.
و از اسماء بنت ابوبکرسروایت است که فرمود: هنگامی که رسول خداصبه قصد هجرت خارج شدند ابوبکرسنیز با ایشان براه افتاد.
ابوبکر تمام مالش را که در این وقت پنج یا شش هزار بود همه را برداشت و همراهش برد، جدم ابوقحافه که چشمانش را از دست داده بود به خانه آمد و گفت: بخدا سوگند طوری که من احساس میکنم او همه مالش را با خودش برده است!
گفت: خیر پدرجان، او برای ما مال بسیاری گذاشته است، میگوید آنگاه مقداری ریگ جمع کردم و در طاقچهای که معمولا پدرم پولها را میگذاشت گذاشتم و بر روی آنها پارچهای کشیدم، آنگاه دست پدر بزرگم را گرفتم و گفتم: ببین پدرجان اینها را دست بزن که چقدر مال زیادی گذاشته و رفته است!
دستش را به روی ریگها بردم و او در حالیکه ریگها را ته و بالا میکرد میگفت:
«لَا بَأْسَ إِذْ قَدْ تَرَكَ لَكُمْ هَذَا فَقَدْ أَحْسَنَ وَفِي هَذَا بَلَاغٌ لَكُمْ».
«اشکالی ندارد اگر این همه مال برای شما گذاشته کار خوبی کرده است، این مبلغ برای شما کافی است». این درحالی بود که هنوز ابوقحافه مسلمان نشده بود اسماء میگوید: خیر بخدا سوگند هیچ چیزی برای ما نگذاشته بود من فقط خواستم پیرمرد را مطمئن کنم.
ابن اسحاق در سیره النبی و ابن محب طبری آن را نقل کردهاند.
منافاتی بین دو روایت نیست روایت چهل هزار هنگام مسلمان شدن است و این هنگام هجرت، لذا پیامبر گرامیصفرمودند:
«إِنَّ مِنْ أَمَنِّ النَّاسِ عَلَىَّ فِى صُحْبَتِهِ وَمَالِهِ أَبَا بَكْرٍ ، وَلَوْ كُنْتُ مُتَّخِذًا خَلِيلاً غَيْرَ رَبِّى لاَتَّخَذْتُ أَبَا بَكْرٍ ، وَلَكِنْ أُخُوَّةُ الإِسْلاَمِ وَمَوَدَّتُهُ» [۴].
و در مسند احمد و بعضی کتب سنن با روایت ابوهریرهسآمده است که رسول اللهصفرمودند:
«مَا نَفَعَنِى مَالٌ قَطُّ مَا نَفَعَنِى مَالُ أَبِى بَكْرٍ».
«هیچ مالی به اندازه مال ابوبکر به من نفع نرساند»، راوی میگوید ابوبکر با شنیدن این کلمات به گریه افتاد و عرض کرد:
«هَلْ أَنَا وَمَالِى إِلاَّ لَكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ».
«ای رسول خدا! مگر غیر از این است که من و مال من از شما هستیم».
درباره انفاق ابوبکرسو بیان فضل ایشان بویژه در این بعد روایات صحیحه متواتر است اگر مطلب طولانى نمىشد با تفصیل بیشترى در این زمینه سخن مىگفتیم، ولى یک مطلب در این زمینه کافی است و آن اینکه از میان تمام صحابه و اهل بیت پیامبرصابوبکر یگانه شخصیتى است که تمام مالش را بر رسول خدا و دعوت و نصرت و یارى دین خدا خرج کرده است.
چنانکه ابو داود و ترمذى روایت مىکنند و امام احمد در مسند و دیگران نیز آن را صحیح گفتهاند.
[۴] متفق علیه به روایت ابوسعید خدریس.