خلفای راشدين اولين مصداق آيات
آنچه در نزد علماء درباره تفسیر آیه آخر سوره فتح مشهور است عدم تعیین این صحابه است زیرا این‌ها صفات عامی است که در اشخاص معینی محدود نمی‌شود.
بنابراین آیه جنبه عمومی دارد هر کسی که این صفات را دارا باشد مشمول آیه کریمه قرار می‌گیرد، مثلا صفت:
﴿وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيۡنَهُمۡ﴾[الفتح: ۲٩].
صفت عامی است که بر همه صحابه رضوان الله علیهم انطباق دارد، و برای تخصیص هر عمومی دلیل یا سبب نزولی باید باشد تا اینکه انطباق اولی و ثانوی داشته باشد البته تمام صفات مدح و ستایش در قرآن‌کریم نسبت به بقیه مؤمنین صحابه (رضوان الله علیهم اجمعین) بشمول صحابۀ اهل بیت مصداق اول آن هستند.
بنابراین افرادی را که امام صادق/نام برده‌اند ابوبکر صدیق و عمر فاروق و عثمان ذی النورین و علی مرتضیشجزو اولین کسانی هستند که آیه کریمه شامل حالشان می‌گردد.