تفاخر در حق
از اسباب نزول آیه چنانکه عبدالرزاق صنعانى مرسل از حسن و شعبى نقل مى‌کند آیه درباره على و عمویش عباس رحمه الله عنهما نازل شده است.
از طریق دیگرى نیز نقل شده چنانکه بن جریر طبرى با سند خودش از محمد بن کعب القرظی روایت مى‌کند که گفت: طلحه ابن شیبه از بنى عبدالدار و عباس ابن عبدالمطلب و على ابن ابى طالب تفاخر کردند.
طلحه گفت: من کلید دار خانه کعبه هستم که اگر بخواهم مى‌توانم در آن بخوابم.
عباس گفت: من مسئول خدمت و آبرسانى حجاج هستم اگر بخواهم مى‌توانم در مسجد بخوابم.
على فرمود: نمى‌دانم شما چه مى‌خواهید ثابت کنید، من شش ماه پیش از بقیه مردم به طرف قبله نماز خواندم من در حال جهادم اینجا بود که خداوند آیه را نازل فرمود.
این آثار مرسل دلیل بر فضائل سبقت علىسبه اسلام است، وبدون شک او از کسانى است که به خداوند و روز آخرت ایمان آورده و نماز را برپاى داشته است بنابر این او از این جهت از طلحه و عمویش عباس سبقت دارد.
اما از آنجایى که العبرة بعموم الفظ لابخصوص السببعموم آیۀ کریمه بقیه صحابهشکه این صفت-ایمان به خدا و قیامت و اقامه نماز- در آنان تحقق یافته را نیز شامل مى‌شود.
کما اینکه کسانى که سابقه بیشتری از على در ایمان داشته‌اند مانند ابوبکر را نیز شامل مى‌گردد، و آیه چنانکه بر فضیلت علىسدلالت دارد به فضیلت ابوبکر و عمر به طریق اولى دلالت دارد. و بطور کلى تمام کسانى که این صفات را دارا هستند را شامل مى‌شود، زیرا مطلب خاصى در آیه نیست که على اختصاصا به آن متصف باشد و سایر صحابه نباشند.