سند یک حدیث
حدیث را با این لفظ حاکم در مستدرک (۳/۱۶٧) از عبدالله ابن مسعودسآورده آن را صحیح گفته است، و امام ذهبی نیز با او موافقت کرده است، و طبرانی در معجم کبیر و هیثمی در مجمع الزوائد (٩/۱۸٩) آورده و اضافه می‌کند وفيه عبد الرحمن ابن زياد ابن انعم و فيه خلاف، وبقية رجاله رجال الصحيح.
کما اینکه حدیث را با این لفظ شیخ البانی در سلسلة الاحاديث الصحيحة(۱/۳۵۸) حسن قرار داده است.
اما تمام حدیث غیر از جمله «وأبوهما خيرمنهما» لفظ متواتر است که مناوی آن را در الفیض آورده پیش از وی هم امام احمد آن را در چند جای از مسندش آورده است (۳/۳ و ۶۲ و ۶۴ و ۸۰) و (۵/۳٩۱) و امام ترمذی نیز درجامعش آن را آورده است ( ۴/۳۲٩) و (۲/۳۰٧)و دیگران.
این حدیث از گروهی از صحابه از جمله ابوسعید، وحذیفه وعمر وعلی و ابن عمر و براء ابن عازب و ابوهریره و جابر و قره ابن ایاسشنقل شده است.
این اسناد جید است جز اینکه امام زین العابدین از جدش علی مستقیما حدیث روایت نکرده است زیرا ایشان در سال ۳٧ه متولد شده است، که این خود میرساند اسناد نسخه ظاهریه درست است.
این حدیث از گروهی از صحابه از جمله علی و انس و ابی جحیفه، و جابر و ابوسعیدشنقل شده است.
و این حدیث علی را عبدالله از احمد در مسند (۱/۸۰) ابن عساکر در تاریخ دمشق (٩/۳۰٧) و ترمذی در جامع ( ۴/۳۱۰) و ابن ماجه قزوینی در سنن ( شماره ٩۴-۱۰۰) و دیگران آورده‌اند.
و شیخ البانی آن را در السلسلة الصحيحة (شماره ۸۴۴) مفصل تخریج کرده و حکم به صحت آن کرده است.