بخشش خداوند برای صحابه
در حاشیه ظاهریه این مطلب نیز اضافه بر متن ذکر شده است.
رافضی به ایشان گفت: خداوند متعال میفرماید:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ ١٥٥﴾[آلعمران: ۱۵۵].
«کسانی از شما در روزی که دو گروه به هم رسیدند روی گرداندند جز این نیست که شیطان (به کیفر) بخشی از دستاوردشان آنان را (ازجای) لغزاند و به راستی خداوند آنان را بخشید بی گمان خداوند آمرزنده برد بار است».
امام جعفر صادق فرمودند: مگر نه این است که خداوند متعال از آنان درگذشته و همه را بخشده است:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ ١٥٥﴾[آلعمران: ۱۵۵].
محقق کتاب میفرماید: مطلب را در حاشیه کتاب به همین صورت یافتم، اما با این آیه بر ابوبکر اشکال وارد کردن درست نیست زیرا صدیق ساز کسانی بود که در غزوه احد در کنار پیامبرصثابت ماند، و فرار نکرد زیرا سیزده نفر از مهاجرین با پیامبر استقامت کردند که بعضی عبارتند:
از ابوبکر، وعمر، و علی، طلحه، عبدالرحمن ابن عوف، سعد بن ابی وقاص رضیالله عنهم أجمعین.
و کسانی که در آن روز پشت کردند ولی توبه کردند و خداوند توبهشان را پذیرفت بهیچ عنوان نمیتوان آن را دستاویز قرار داد بر فرض اگر دستاویزی هم بود اکنون نیست چون به نص آیه کریمه خداوند آنان را بخشید.