اجابت دعا
۱۵- یکی از حجاج میگوید: سال ۱۳۴۶ در سفر حج با مولانا افتخار همراهی داشتم. تمام حرکات، عبادات، دعا، سخنرانی، طواف و همه اعمال مولانا برای ما آموزنده بود، ما هروقت مولانا را میدیدیم روحیه میگرفتیم و معنویت ما افزوده میشد. ازدحام زیادی برای رمی جمرات بود و هرساله این شلوغی باعث کشتهشدن تعداد زیادی از حاجیها میشد، ما که نزدیک جمرات رسیده بودیم، دیدیم زیادی از حجاج آفریقایی و سیاهپوست که هیکل بلند و درشتی داشتند به طرف ما میآمدند، همه نگران شدند که الان زیر دست و پای آنها له میشویم. مولانا در جلو ما بود، وقتی این صحنه را دیدند فوراً دست به دعا برداشتند. ناگهان دیدیم این افراد ناپدید شدند و گویا مسیر خود را عوض کردند که من این را از کرامت مولانا دانستم.