حامی اقلیت‌ها
۵۶- یکی از نمایندگان اقلیت‌های دینی در مجلس خبرگان در خصوص سخنان مولانا که فرموده بودند، چرا اقلیت‌های دینی در قانون اساسی رسمیت دارند، ولی اهل سنت رسمیت ندارند، اعتراض کرد و گفت: ما از شما جناب مولوی چنین انتظاری نداشتیم که آزادی‌های ما را زیر سؤال ببرید.
مولانا عبدالعزیز از رئیس مجلس، وقت گرفتند و فرمودند: برادر عزیز! شما منظور مرا نفهمیدی چون مرا به خوبی نمی‌شناسی. من اولین کسی هستم که در منطقۀ سیستان و بلوچستان حامی اقلیت‌های دینی بودم و می‌باشم. همۀ اقلیت‌ها راجع به مشکلات‌شان به بنده مراجعه می‌کردند. سیک‌ها، بهایی‌ها و حتی برادران اهل تشیع ما که به نسبت اهل سنت در اقلیت هستند، هرنوع مشکلی و کاری داشتند به من مراجعه می‌کردند و بسیاری از مشکلات آن‌ها را حل کرده‌ام. وقتی من به مجلس آمدم برخی اقلیت‌ها پیش من آمده، گفتند: سطح فکر شما بالاتر از دیگران است و شما می‌خواهید با همه به عدالت رفتار شود، از حق ما هم دفاع کنید.
امام مذهب ما امام ابوحنیفه می‌گوید: اگر یک غیر مسلمانی در کشور اسلامی زندگی می‌کند، مال، جان، حیثیت و آبروی او مثل مسلمانان است. حتی می‌گوید: اگر یک مسلمانی غیر مسلمانی را بکشد باید امام وقت به قصاص او آن مسلمان را بکشد.
ما می‌خواهیم حقوق شما رعایت شود، منظور من از حرفم این بود که همان طور که دین شما در این کشور رسمیت دارد مذهب اهل سنت هم رسمیت داشته باشد.
بعد از این سخنان مولانا برخی نمایندگان اقلیت‌ها آمدند و از اینکه سبب ناراحتی ایشان شده بودند عذرخواهی کردند و گفتند: ما هم می‌خواهیم حق و حقوق شما به طور مساوی مثل بقیه ملت ایران داده شود.