بازنگری در بینش زندگی
شایسته است هر فرد عاقل هر چندگاه یکبار خود را وارسی کند، نشاید که مسیر حرکت او، نحوه نگرشش به زندگی، شیوه عبادت و فهم و درکش از دین، باورها و اعتقاداتش بکلی اشتباه باشند، و یا اینکه نیاز به اصلاح و تغییر داشته باشند.
احساس به خوشبختی و سعادت میتواند میزان خوبی برای سنجش فرد باشد.
آیا واقعا شما خوشبختید؟ آیا از زندگیت راضی هستی و در کمال آرامش و سعادت بسر میبری؟ آیا دیگر مرحله و میدانی برای بهتر شدن جلویت نمانده؟!
خداوند منان؛ آفریدگار و خالق انسان و دانای رازها و نیازهای او در آیه/۹۷ سوره مبارکه النحل میفرمایند:
﴿مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَنُحۡيِيَنَّهُۥ حَيَوٰةٗ طَيِّبَةٗۖ وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٩٧﴾[النحل: ۹۷].
«هرکس چه زن و چه مرد کار شایسته انجام دهد و مؤمن باشد، بدو (در این دنیا) زندگی پاکیزه و خوشایندی می‌بخشیم و (در آن دنیا) پاداش آنان را بر طبق بهترین کارهایشان خواهیم داد.»
سعادت و شادکامی و خوشبختی ارمغانی است الهی برای مؤمنانی که نیکوکارند!
اگر به این مرحله از سعادت و خوش کامی دست نیافتهای پس یا در ایمان شما خللی است و یا در نیکوکاریتان!..
باید خودت را وارسی کرده خلل را دریابی، اگر نیاز است باورهایت را غربال کن و از عادت‌ها و تصورات موهومی که بیشتر پوچ و بیاساس است و از رسوبات بیفرهنگی جامعه است که به اشخاص تلقین شده، دست بردار.
نحوه نیکوکاریت، یا مفهوم آن، و قصد و نیتت در انجام آن را بازنگری کن. آیا واقعا کمکت به تنگدستان فامیل و شهر و روستایت تنها برای خداست یا هدفی دیگر چون شهرت و نام و نشان داشتن مد نظر است؟!
اولین ایستگاهی که نیاز به بازنگری در بینش هر فرد دارد شناخت خداوند منان میباشد: