مرزِ توحید
همه بندگان عاجز و ناتوانند، خود رسول اللهصبا آنهمه فضائل و بزرگواری و منزلتی که دارند، خداوند متعال به ایشان دستور داد که به مردم بفرماید:
﴿قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي نَفۡعٗا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُ﴾[الأعراف: ۱۸۸]. «بگو: من جزآنچه خدا بخواهد (حتی) برای خودم مالک هیچگونه نفع وضرری نیستم».
پس وقتی که خود سید البشر و افضل مخلوقات پیامبر بر گزیدۀ الهی ص در زندگیشان مالک هیچگونه نفع و ضرری برای خودشان نیستند، دیگران چگونه میتوانند مالک نفع و ضرر برای دیگران آنهم پس از مردن باشند؟!!.
همچنین رسول بزرگوارمان صخطاب به دخت نازنینشان حضرت فاطمه زهراء لمیفرمایند:
«يا فاطمه بنت محمد لا اغني عنك من الله شيئا»«ای فاطمه دختر محمد! من هیچ چیزی را نمیتوانم از طرف خداوند از تو دفع کنم».
پس وقتی که رسول گرامیمان صبه تأئید قرآن کریم در باره خودشان چنین میفرمایند که حتی برای خودشان هم مالک نفع و ضرری نیستند، در باره محبوبترین و نزدیکترین فرد به خود یعنی جگر گوشه عزیزشان حضرت فاطمه زهراء لچنین میفرمایند: حالت دیگران چگونه خواهد بود؟ سایر بندگان خدا که در زیر خاک دفن شدهاند که نه پیامبر و نه معصوم هستند، چه قدرتی خواهند داشت؟ بر فرض اگر معصوم هم باشد از پیامبر معصوم صبهتر و برتر نیست که به دستور خداوند فرمودند:
﴿لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي نَفۡعٗا وَلَا ضَرًّا﴾«من برای خودم مالک هیچگونه نفع وضرری نیستم». حد اکثر اینکه فردی از افراد نیکو کار این امت محمدی است، کاری که پیامبر معصوم صبه دستور خداوند اختیارش را از خود چه برای شخص خود و چه نزدیکترین افراد خانوادهشان نفی میکنند پس آیا دیگران میتوانند اختیار آنرا داشته باشند، آنهم بعد از مردن به دیگران نفع و ضرری برسانند؟!!.